Hayat; hayal kurmakla geçen zamanın,hayallerin acıtmasıyla geçen zamana eşlenmesidir.Öyle görünüyor benim penceremden.
Hani hep derle ya;güzel bakan güzel görür.Aslında güzel bakanlardanım ama anladım ki henüz güzel bakmanın ödülü olduğu söylenen güzellikler beni fark edemediler.
Hayat dedim,hayaller, hayal kırıklıkları dedim...Bu kadar işte daha ne demeli.
Çok şey söylenir bu üçü hakkında söylenmiştir de söylenecektir de...Hepsi aynı kapıdan çıkıp aynı denize döküldükten sonra belki de pek bir şey ifade etmeyecek hiç biri. Aslında enteresan olan, zaten birşey ifade etsin diye de söylenmiş değildirler.Sadece yazmak,ya da söylemek,hatta çizmek...Sadece insanın içinden taşanların önüne geçememesi.Tıpkı şuan içimden taşıp sayfalarıma dökülenler gibi.Ben önüne geçmek istemiyorum o ayrı.
......................................

İnsan doğar ve hayaller başlar.Oyuncaklar hayal eder önce,güzel oyunlar,şekerden evler...Güzel sözler,ilgi görmek, sevilmek, anne baba hep gülsün hiç kızmasın, yaptığım hiç birşey yaramazlık sayılmasın...
Büyümeyi hayal eder.Sonra büyüyüpte geriye baktığında küçük kalabilmeyi özler.Öyle ya artık yaramazlıkları da büyümüştür ve sorumluluk alanı da oyuncakları olmaktan çıkmıştır.Ama henüz zamanı gelmemiştir ,henüz akıllanmamıştır.Devam eder, hayaller kurar, yetiştiği çevreye göre,hayata baktırılışına göre...Daha sonra gösterilenlerden görmek istedikleini çıkardığında kendi yolunu çizdiğinde çizdiği o yola göre...Yığın yığın hayaller biriktirir.Belki bazılarını hayata bile geçirir.Sonra durup bakar;pişmanlıklar,iyiki yapmışımlar peş peşe gelir.Ama bir şeyden vazgeçilmez; hayallerden.

............................................

Bakar ki ; kendisiyle büyüyen birşey daha var; yüreği...
İşte bunu fark ettiğinde artık yalnız değildir.İş işten geçmiştir.Hayaller renk değiştirir.Hayaller çeşitsizleşir.Deyim yerindeyse sabitlenir.Diğerleri beklemeye alınır.Ertelenir,hatta vazgeçilir kimilerinden.Sırf bu yeni , bu renkli hayal uğruna.bu vazgeçişler büyük oranda geleceğin pişmanlıkları olacaktır.

İnsanın yüreğini fark etmesi.İşte tam da bu durum, hayallerin acıtmaya yaklaştığı zamandır.Ama çoğumuz bu küçük ayrıntıyı(!) görmezdem gelip zamanın getircekelerine bırakırız kendimizi.

Sonra ne olur...
Bir çok olasılık vardır.Belki kurulan renkli hayallerin gerçekleştiğini görebilir kimileri,bazıları birden ayılır ve gördüğü gerçek ona "işte hayat" der.Bazıları kendi hayallerini kendi mahveder.Kimilerinin masalı-küçük bir azınlık-hiç bitmez,kimi masalına başlayamadan prensi kurbağa oluverir...Bunlar böyle uzar gider.

...............................................

Artık,hayal kurmakla geçirdiğimiz zaman, acısını tatmakla geçirdiğimiz zamana eşlendiğinde "sıradaki" denilir,dünyalar ötesinden.

Ve.....Her gün biri için hayaller başlar.
Ve her gün biri için zamanlar eşlenir.