21
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1684
Okunma

Gün ışısa da soğuktu hava.
Beyaza bürünmüştü doğa
Küçük bülbül uyanmış
Dolanmıştı ortada
Belli vardı aradığı
Kar altında kalmıştı çiçekler
Hepsi kuru dallardı şimdi
Kuramaya yüz tutan gülde
Almıştı nasibini karlardan
Titreyerek baktı bülbül
Hani nerde yoktu işte gül
İçini kapladı bir hüzün
Ağlamak istedi
Düşmedi gözyaşı donuvermişti
Tüyleri uçuştu titreyerek
Çok mu üşümüştü
Yoksa içinin acısı mıydı
Onu böyle titreten
Ah dedi ah bahar
Nerdesin hani güzel günlerin
Açıverirdi hep güllerin
Oysa şimdi her yer
Beyaza bürünmüş
Ne çiçek kalmış nede gülüm
Çok yalnızım ve üzgün
Yeter mi baharı beklemeye ömrüm
AYŞE KARAN