Elinden tutup seni olabildiğine koşturmak istiyorum o kadar hızlı koşalım ki benim gördüklerimi sende gör.Çok aşığın var,biliyorum açıkla bu güzelliğini.


Yitik bakıyorsun buradan ümidini kesmiş gibi hislerim yanıltmaz beni sen gül kokuyorsun.Öyle elem ve...Hayalin bırakılmayacak,ben vazgeçerek acı’’dan usulca yanına geleceğim.Rüyalarına sonra yalnız yastığına,çocukluğuna ağlamayacaksın çok aşığın var hemde çok.


Beni gece uyandıran haz’’ım gibisin,tenin meğer çileymiş,gecikmeymiş.Nasıl tanıtayım seni Alesia...

Tutunamıyorum çok aşığın var hem de o kadar çok ki sana yoksulluğu, bu insanların bilmedikleri bir cennete hazırlanmanın hayal gücünü,acıların karanlıklarda saf kaldığını her şeyi.

En çok buna üzülüyorum ’’sevmek’’ beni yaralayan ,yüreğimi burkan ama senin gitmen gerekecek çünkü hislerim olmazsa ne ben seni yaratırdım ne de bunları söylerdim.Şimdi git nasılsa çok aşığın var.

______(Bilseydim çok erken giderdim.Beni kim sevdiyse hep özendi nasıl böyleyim diye.Anlattım bir bir ama ben en çok senin bana göstereceklerini sevmişim...İnandım...Diyorsan ki git olur,giderim...Bir de en çok...Yeter ki sen yine benim gibi doğallık yarat sevgilim.)