bazan herşeyin boş olduğu geliyor aklıma,yaşama sevincim azalıyor,ümitlerim tükeniyor,gözlerime hakim olamıyorum,dizlerim çöküyor olduğu yere.bazan isyan edesim geliyor zalim kadere,bazan diyorum...otur oturduğun yerde.acı veriyor bana yarım yamalak sevda,hiçleşiyor anılarım,geçmiyorum artık eski geçtiğim yerlerden,hırsımı çıkarıyorum zorla kaldırım taşlarımdan,bazan bağıra bağıra yardım istiyorum tanrımdan,..salma beni aykırı sevdalara,al canımı allahım yar dediğimde beni anlamayacaksa.çaresizce yıkıldım,dayandım küf kokan duvarlara çöktüm diz üstüne ağladıkça ağldım yandıkça yandım,..hiç faydası olmadı,ne bir dostum duydu ne sevdiğim anladı,velhasılı vuslat yine başka bahara kaldı.sonunda anladım .candan seven dost kalmadı,kandilim söndü artık.anladım tanrım anladım en sonunda,aşk dediler kandım,sevdim dediler inandım,şimdi anlıyorumki..!benim yerim senin yanın.


mehmet sancak
duyguların şairi boyabat.lı