Aşka sen ilave ettim biraz. Sonra kalktım kendimi de kattım! Hiç olacak şey mi bu?
Sen ve ben ikimiz biriz sanki. Haydi onu da geçtim ikimiz, ikisi bir arada olmuş gibiyiz.
Sen ben yani biz, ikimiz aşkla... Dur söyleme sakın! Deme bana martıların seni, benim seni sevdiğimden daha çok sevdiğini... Kıskanırım. Martı olamadığım için dert yanar, yüreğimi tümünden söker bitiririm işimi. Hey Adamım!

Aşk ikimizin bir arada yaşamasını isteseydi, benden umarsızca seni almazdı. Deryalara salıp da derdimi, gözyaşlarımı nemli battaniyelerin koynunda ısıtmaya çalışmazdı.

Sen anlamazsın, git şimdi kaybol gözüm görmesin seni. Sen anlasaydın, ben anlardım seni.
Ben anlasaydım eller de anlardı ikimizi... Biz satırların ahenginden sıyrılır, bir dünya olurduk.
Tuzunu ilave edecektim yarınlarıma ama korktum. Senden sonra attığım adımları ’Seni Seviyorum’u ezberleyerek attım. Seni Seviyorum ama şimdi kaybettim, Seni Seviyorum ama "Gitme, dön diyemedim." Seni Seviyorum ama sen beni hiç sevmedin...

Nasıl yakışmış mı Seni Seviyorum’a uzanan hiçliğimle dolu cümleler? Bana seni ört, üşüyorum.
Ne olur gözlerim yaşarmasın bir daha sensiz, ne olur bana öyle çok sen kat ki biz olmazsak yolumu şaşırayım.

Ben bizi yaşatırım illa ki, yeter ki yüreğinin ufak bir köşesinde sandalyemi çekip dinlenecek kadar yüz bulayım... Oluru yok mu diyorsun?

Biliyorum, zaten hiçbir şeyin oluru yoktu bizce. Kendimden firar edip sana düştüğümde bile başka sevmelere attın beni...

Çamurlandım, temizlenmek için bir daha sevdim yine olmadı. Hey Adamım!

Düşersen gözlerimin yoluna, bil ki o gözler yalnızca senin yolunda...

Sana akar, sana buğulanır ve seni görür... Görmedim aşkı senden sonra.

Hey Adamım! Küfürlerim aşkımın şerbetidir bilesin. Kan akıttım cahil sevda yolunda,

vurduğum yüreğimdi...

Sen gelmedin, o yüzden artık bana lazım değildi. Ruhsuzun satırlarını dövdüğü anlarda ruhuna iyi bak...

Orada ben yaşamalıydım, öldüm yaşayamadım.

Dilara AKSOY