(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
işte o küçücük tesadüfler ki bana göre kader yaşam çizgimizin bir anda değişmesine neden oluyor... bunun önüne geçmek elbetteki mümkün değil.. ilahi adalet dedikleri işte bu olsa gerek.. bazen merak ediyorum.. acaba? adem ve havva şeytana kanmasalardı şu an nasıl bir hayatın içinde olurduk.. düşündürücü yazınızı tekrar tebrik ediyorum.. selam ve sevgilerimle..
ALLAH (cc) insanı ne için yaratmış? Çok açık ki, Dünya için... Önemli olan bu değil, önemli olan insanla birlikte "korku" yu da dünyaya salıvermesidir bence, çünkü korkuya yer olmayan o dünya nasıl bir yer olurdu acaba, diye düşünmek daha doğru olur...Saygıyla
Bazen hep korkuyoruz be hocam... Eşim hastanede yatıyor on gündür, inan ki, hayatımın en büyük korkusu, on gün önce onun için yaşadığım o andaki korkuydu. Yarım nefesle yaşarken, akciğerlerime oksien sokmak için debelendiğim, nefesimin durduğu anları da yaşadım, çok korktum; ama hiç on gün önceki gibi değildi. Ne zormuş sevgi için korkmak...Bazen de "sevgimizle" aşıyoruz korkularımızı.SAYGIYLA
kısa cümlelerle uzun yazarsam ABİM affet tekerlek lastiğinin imalına başladığı sıralar ankara lastiği çıkmıştı ( zile tepe) ayaklarımızın altında en hızlı giden iki tekerlek belkide öyle öğrendim en hızlı koşmayı. ama ben yalınayak taşlara basarakta koşardım belkide hızlı koşmayı yalınlıktan öğrendim. İlk kundurayla ilgili çocukluğumu yazılardan değil yaşadıklarımı hatırlarken buldum.Lastiklerin markası yükseldikçe bende büyüdüm. İstemeden bir bankacının kızını sevdim onun babasının para pasmadığını benimse onun için kalıbımı bastığım ama par etmediğim bir dönemdi şimdiki gibi sözde kaldığım dönemlerden biriydi tarihin tekerürü gibi ben sevgide tarih tekkerrürde affetmedi beni. biri ya doyduğun yer yada doğduğun yerdi derdi.ne diyor dedim bu adam. o adamı anladığımda o analamını bulurken ben onun yaşlılığında eskidim. daha zeki arkadaşlarım şu an çalışırken o kara kalemle portre çizen arkadaşım faprika girişinde kimliklere bakarak yüzlerindeki insanlara tamam geçebilirsiniz diye lafları çiziyordu. kör annannesi olmasa yada babası annesini terk etmeseydi dahada önemlisi beni orta son sınıfta salak yerine koyarken evin ihtiyaçları var ben çalışacam demeseydi...MEHMET büyük harfleri aklıyla kazanacaktı...ŞANSLI DOĞUM ŞANSLI KADER...dedim ya biz zile tepe olmadan koşmayı öğrendik ben gene aynıyım MEHMET gene büyük gözlerimde..şu an parayla değil içimizdeki akılla mutluyuz...koşmayı biz belkide böyle öğrendik...en çokta SEVMEYİ harflerini büyütemesemde :-) abim kalemine sağlık....
Ben hiç düz yazı okumazdım ancak üstadın yazdıklarını nedense severek okumaktayım yine doyurucu düşündürücü ve de duygulu bir anısının güne olan uznatısını irdeleyişini zevkle okudum teşekkürler üstad
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz