BAZEN HAYAT BİR UÇURUMUN KENARINDA BAŞLAR!

Tam da "BİTTİ" sanırken hayat, birşey olur ve hayatın aslında tam o anda başladığını farkedersin."ÖLMEK" isterken,delice yaşama tutunmaya karar verirsin.Uçurumun kenarında dururken öylece ve sonkez nefes alıp verdiğini düşünürken,birkez ve sonkez daha bakarsın geçmişine ve bir türlü gelmeyeceğine inandığın geleceğine... Uçurumdan atlamadan önce, son birkez daha içine çekersin havayı,sanki ciğerlerin patlıcakmış gibi olursun.Sonra aldığın nefesi geri verirsin dünyaya, ’al senin olsun’ dercesine.İçin boşalıverir birden.Anlamsız bir gülümseme belirir yüzünde.Kızarsın kendi kendine.Hayattan vazgeçmiş biri gülümser mi diye...
O anda farkedersin gülümsemenin sana kendini ne kadar iyi hissettirdiğini.Hayata tutunmanın o kadar da zor olmadığını anlarsın.Aslında bir sebebe ihtiyacın yoktur yaşamak için.Sadece senin içindeki,o en derin köşedeki çocuğu farketmektedir "SIR".O çocuğun gözüyle bakarsın hayata.’Nefes almak,gülümsemek,sevmek güzel şeyler’der içindeki ses.Ben nasıl düşünemedim dersin.Utanırsın içindeki çocuktan.Yüzün kızarır.Ama içindeki çocuk gülümsemektedir...
Belli belirsiz bir umut yerleşir içine.Ve herşeyin güzel olacağını söyler içindeki ses.İnanmak istersin.Çünkü kolay değildir uçurumdan kendini boşluğa bırakmak.Hem de hiç kolay değildir.İçindeki sese kulak verirsin.Ya gerçekten de herşey güzel olacaksa...!
Yapamazsın.Atlayamazsın.Ama kaldığın yerden de devam edemezsin.Hiç bir anlamı yok ki yaşamanın.Beni seven yok ki.Benim için üzülecek kimse de olmayacaktır eminim dersin. Gözünün önünden film eşridi gibi geçer tüm sevdiklerin.Önce "ANNEN" gelir aklına,seni 9 ay karnında taşıyan,büyüten,gözünden sakınan annen.Ağlarsa anam ağlar dersin.Sonra "BABAN" gelir aklına.Seni okutup adam etmek için yıllarını veren,gecesini gündüzüne katıp yorulmadan çalışan baban.O da üzülür dersin.Sonra "CANIN" gelir aklına.İçin sızlar.Cız eder yüreğin.Canından can kattığın evladın,,9 ay karnında taşıdığın.Sen gidersen,kimse senden daha iyi bakamz ki ona...
Kıyamazsın.Üzemezsin onları ve diğer dostlarını.Vazgeçersin atlamaktan.Umut ekersin o uçurumun kenarına."HERŞEY GÜZEL OLACAK !!!" tekrar edersin...
Ve inanırsın.Hayat güzeldir aslında seni sevenlerin yanında.Ama sen hep seni sevmeyenlerin yanında olmuşsun.Bu acın ondan.Bu hayattan vazgeçişin,bu mutsuzluğun ondan.O an karar verirsin.
Bundan sonra sadece seni sevenlerin yaında olmaya.Seni sevmeyenler içinn üzülmek,hayattan vzgeçmek saçmalığını çıkarırsın aklından.Gülümsersin.İçindeki çocuk gülümser.
Bir uçurumun kenarında yeniden başlar hayat!!!Tam da "BİTTİ" derken...

Kendiize ve sevdiklerinize bir kez daha ŞANS verin ve gülümseyin :)