Seninle olmanın en acı yanı ne biliyor musun?
Seni hiç tanımadığım bir sürü insanla paylaşmak. Senin yanında olan seninle konuşan herkesi çocukça kıskanmak..

Can Yücel


AYNADA GÖRDÜĞÜMDE SENSİN

Seni ayağının altındaki pas pastan, yattığın yataklardan, okuduğun kitaplardan dahi delice kıskanıyorum. Öyle çok kıskanıyorum ki dünyada ki tüm insanların gözlerini kapatmak, kulaklarını kapatmak ve seni sadece kendime açmak istiyorum. Olmaz mıydı dünyada sadece sen ve ben olsaydık. Seni bir ben görseydim. Mesele her sabah gününe doğan güneş olmasaydı, seni benden başka bir şeyin ısıtmasını bile kıskanıyorum. Mesela ay geceleri olmasaydı, sadece ben ışık olsaydım sana karanlık gecelerinde.. Ayağının atında pas pas olsaydım, Üsküdar vapurunda seni izleyen martılar olsaydım. Keşke bu kadar uzağında ve imkansızın olmasaydım. Sabah uyanmak için yüzünü yıkıyorsun ya o her bir su damlası yüzüne çarpıyor ben bunu bile kıskanıyorum. Sabah benimle uyansan benim öpücüğümle yüzüne ılık nefesim çarpsa benimle kendine gelsen.

Ben seni tabiattan dahi kıskanırken yanından geçip giden insanlardan nasıl kıskanmayayım?
Hele o seni tanıyanlar yok mu! Onları görünce gülümseyip kucaklaşıyorsun ya ben iyice çileden çıkıyorum. Bir gün sana gelip de sadece bizim olacağımız bir şehir buldum desem gelir misin sanki..

Bakma bana sevgili konuşuyorum kendi kendime.. Ben aynaya her gün bunları anlatıyorum. Bilmiyorlar ki aynada gördüğüm sensin. Sen sen değil bensin..

Şeyma Cene