Biri geliyor, ardımca.
Ayak seslerini duyuyorum.
Koşuyor.
Nefes alış, verişlerini hissediyorum ensemde.
Birden, arkamdan yakama yapışacak gibi içimi ürperti kaplıyor.

Birden bire oluyor her şey.
Kurşun gibi yağıyor yağmur.Her şey birden bire oluyor.Gök yırtıyor masumiyetini.Şimşek birden bire çakıyor, ceviz ağaçlarının orta yerine.
Yıldırım, birden nişan alıyor gelip geçen gölgelere.
Ay birden bire çıkıyor, kara bulutların arasından.Yıldızlar birden bire kayboluyor .Her şey birden bire peyda oluyor. Ayaklarıma dolan sular beni ağırlaştırıyor. Elbiselerim sırılsıklam iliğime kadar işledi, yağmurun soğuk dokunuşları.

Bir el,eller. Bir çok el.Kanlı eller.Küfürbaz eller. Etrafımı saracak, ardım sıra gelecek korkusu cümle hücrelerime dağıldı.

Gölgem uzadı önümde, ardım da, sağım da, solum da, altım da ve en tepemde. Hiç anlamadım.Oysa bekliyordum.Her şey yerle bir oldu. Gök yarıldı. Yer sallandı.Deprem birden bire oldu.İnsanlar sağa- sola savruldu. Elini uzattığında yabancı eller tuttu.Sonra, çok çabuk bıraktılar ellerini.İzmarit kokan, isli paslı parmaklar ve içlerindeki zehir atıkları.


Çocuk birden bire oldu.Anne birden bire sustu.Sükut ette nefesi.Nefesi ısındı birden.Birden anne oldu kadın, her şey birden bire oldu .


Abdest aldı dedem.Bir anda serdi seccadeyi. Kıyamda durdu. Rûkuya eğildi.Secdeye kapandı.Açtı ellerini Allaha yalvardı.Ağladı ve sustu dilleri.Her şey birden bire oldu.Dedem tesbihini çekti birdenbire...SubhanAllah-Elhamdülillah-Allah-u Ekber.



Çocuklar evlerinden kopup geldiler meydana. Ellerinde bilyeleri vardı.Renkliydi kimi, kiminin rengi kaçmış güneşten.Attılar orta yere.Sonra yarıştılar birbirleriyle. Hepsini kazandı tek başına Murat .Herşey birden bire olmuştu.Birden bire başlayıp bitmişti oyun. Ayşe ile Fatma birden geldiler Nazlının yanına.Kurdular küçük evlerini.Biri anne, biri kız, biri komşu oldu.Çay içtiler, ip atladılar, masal okudular kitaptan.Herşey birden bire olmuştu. Çarçabuk olmuştu akşam.


Baba indi arabadan.Elinde kese kağıtlarında yiyecekler.Bir poşet içinde, saçları siyah, gözleri yeşil bir bebek.Bir yanında kırmızı top.Birden açıldı kapı .Karısı" hoşgeldin dedi.Birden aldı elindeki ağırlığı eşinin.Hafifletti yükünü. Kızı aldı bebeğini bir öpücük babasının üşümüş yanağına.Babası ısındı bir anda.Oğul aldı topu sarıldı babasına en oğulca.Kuvvetli adamdı babası. Oda onun gibi olacaktı büyüyünce.Hep birlikte oturdular sofraya.Bulgur pilavı ve soğan vardı sofrada.Herşey birden bire oldu.Geceye düştü yıldızlar.



Çizgiler düştü yüze. Derin derin bir kuru yol oluştu.Hayat çizgisi kısaldı el falında. Dedem can verdi kolumda.Dudaklarında kaldı zemzem suyu. Ben daha Yasin’in son sayfasındaydım oysa.Yıkayıp, yudular.Abdestini verdiler son kez.Sonra bağladılar ağzını.Bir daha hiç kohuşmasın diye, rahat döşeğine yatırdılar.Beyaz kefenine sardılar.Okundu selası, kılındı namazı.Açtılar bir mezar.Mezar mis gibi toprak kokusuyla "Gel, Gir koynuma " dedi dedeme.Dedemi gömdüler.En güzel sevgiliye gitti bir anda. Herşey bir anda oldu.

Doğduk-nefes aldık- tam yaşayacakken girdik toprağa.

Herşey bir anda oldu
Her şey bir...
Her şey... ...
Her...