Her ailenin başından geçebilecek bir olay olduğu için yazı kendini seve seve okutturuyor. Aynısı olmasa da mutlaka buna benzer olayları çocuk sahibi olan ailelerin başından geçmiştir veya birgün mutlaka geçecektir.
üç şekilde yorumladım
1- Çocuklara kavgayı benimsetmemek gerek, vurup kırmayı acıtmayı sevdirmemek gerek ve kavgayla sorunların çözülemeyeceğini öğretmek gerek...
2-Eğer daha büyük oğlunuz varsa, gidip o liseye giden çocuğa ufak bir çocuğu dövmek ne demekmiş, nasıl olurmuş iyi bir göstermek gerek
3-Yoksa başka oğlunuz, gidip o koca oğlanın babasına tekme tokat dalmak gerek

Bir şekilde içimin acısını hafifletmeye çalışırdım, ben de anasına dalardım sanırım:))
Aslında en güzeli olayın farkına varır varmaz, çocukları örgütlemektense, büyüklerin araya girip tartışma uzamadan çocukları barıştırması, kaynaştırması daha mantıklı olur gibime geliyor.

Konu güzeldi, ders vericiydi
Teşekkürler
Saygılar

Keyifli yazılarınızı okumak, kutlarım, saygılar...

çok hoştu..
sevgiler..

Yazınıza iki yönden yaklaşmak istiyorum. Birincisi edebi açıdan çok hoş, okunası bir yazı. Çocuğunuza verdiğiniz öğütler konusunda maalesef aynı şeyi söyleyemeyeceğim. İşin kolayına kaçmışsınız sanki biraz. Sonuç olarak çocuğunuzun insan ve hayvan sevgisiyle dolu olması ne güzel...

Çizilen karizmaya üzülmemek gerek. Kırık bir diş, morarmış bir göz, parçalanmış bir üstbaştan daha iyidir karizmayı çizdirmek bazen.

Selam ve saygılarımla.

Şu nostaljiler varya,yazması da okuması da ayrı bir zevk...hele de ustasından okursan ayır bir zevk...tebrik ve selamlarımla

:))))))
farklı dünyalar.ahhh tahmin edilebilseydi küçük kalpların büyük düşleri ne kaliteli çocuklar yetiştirirdik.... keyfle okudum teşekkür ederim.

güzel anlatımdı
ama kırımış bir karizmaydı
ah kavgasız bir yaşam diliyorum ben
saygılarımla