Bugün bahar gelmiş şehrime güneş sabahımda karşılamıştı inanmamıştım,
düştüm yollara baktım insanların yüzü gülmüyorsa da en azından bahara dönük..
Evet gerçekten varmış güneş senin ışığına benzeyen,semtimdeki parka geldim ağaçlara kadar gelmiş bahar,bir yanda çim biçiliyor kokusunu alıyorum,
yanıbaşımda sarı papatyaya benzeyen ışıl ışıl çiçekleriyle beni seyrediyor,ben de onu..Ben hayranlıkla bakıyorum ona nasılda kışı atlatmış toprağa sıkıca tutunmuş diye..O bana nasıl bakıyor kimbilir: -hala uyanamamış kışta hatta hazanda kalmış ömrü,kalemi baharı yazmaya bile yetmez, hala ayrılıklarda yüreği bitmişken iç çekerek neden bana bakıyor’ diyordur eminim..Ansızın bir kelebek kondu ince yapraklarına rengarenk neyseki unutmuştur beni..

Haklıydı; karşımda deniz ve inadına doğa gülümserken yüzüme ışığıyla,
sen,hiç eksilmedin ki ; yüreğimdeki yaralarınla yaşıyoruz hala sabırla
ve inadına yazıyoruz ayrılıkları doyasıya, kuş seslerinin arasında bile..
Hiç düşmedin dilimden, yüreğimden, gözlerimden her düşmeye meylettiğinde
tuttum bırakmadım kırılıp incinmeyesin diye..

Aslında uzun zamandır yazamıyorum,
görseydin ah bir görseydin keşke karalamalarım nasıl anlatıyordu narin güzelliğini unutamadığım ellerini..
Tek cümlelerime sığdıramadığım ihanetindi, kıyamadım üzerine hiç konduramadım ki; gidişine dair lüzumsuz sebeplerinin arkasına sığınmak istemeni hiç anlayamadım...Unutulmak istedin hemen asla unutulmayacağını anlayamadın,
evet sen sevildin bunu hakettin mi? Bilmiyorum,bunu da düşünmedim hiç..

Aklımın coğrafyasına bir girdin,talan etsen de her hücremi
hiç çıkarmadım ki seni en sevgili..

Her uçuruma yaklaştığımda, yüzünü getirdim gözlerimin önüne
tuttu inan, ellerin bıraksa da tuttu bırakmadı yüreğimi,
belki baharı görmemi ona borçluyum, sana değil..
Sakın bu yazımı üzerine alın’ma, sevgiyi alamadın
ama ayrılığı üzerine alıp gittin sessizce..

Sahi uzak şehirlerinde de bahar geldi mi?
peki ya sen; beni değilse de vuslatsız baharları anlatıyor/yazıyor musun?
En çok üzüldüğüm ne biliyor musun?
Erguvanların açmasını bekliyordum ya hani
eflatunlarını gördüm bugün yetişemedin bahara,
erguvanlar açmış artık anladım ki hiç gelmeyeceksin..

Unuttun bilirim, seni görünce çiçekleri açan yüreğimi benzettiğin
(kocaman baharlar) en azından bir yerlerde bu divaneyi anımsatıyor mu?
yine hüzünle cevapsız sorular bunlar
ve hiç cevap vermeyeceksin bunu da iyi bilirim..

Seni öyle iyi bilirim ki; sevda’dır adı..n
yüreğimde bitip tükenmeyen..

Yaşatamadığın Bahar’dır öbür adın...

Feyza muhurlu

Bir eflatun..
08/4/2011-16:50 izmir

(resim:parktaki kimsesiz çiçektir ve habersiz suçsuzdur)