Saygıdeğer dostlar,Hepimizin bildiği Hz.Ömer (R.A) ’a ait çok güzel bir söz var . "Bugün Allah için ne yaptın?" Bu cümlenin çok derin manâları var.Bunu anlatmaya ne benim ilmim ne de gücüm yeter.

Lâkin, anlamaya çalıştığım en basit mantığa bakmak istiyorum. Burada bizlere düşünün deniyor,muhasebe yapın deniyor.Sadece iaşe mücadelesi yapıp maddi boyutta kalmayın.Manevi değerlerinize sahip çıkın, özünüzü, eşinizi, çocuklarınızı, komşunuzu,tüm toplumu düşünün deniyor.

Dikkat edilirse; Bugün namaz kıldın mı? Oruç tuttun mu ? denmiyor. Çünki bütün bu ibâdetler kendimiz içindir.Kendi kulluğumuz içindir. Bu ibadetlerin toplumsal yanları ve güzellikleri var ama genele şamil (Farz’ı ayn ibadettirler.) olmayıp kişisel ibadetlerdir. Bu gün Allah’ın hoşuna gidebilecek olan eylemlerden olan, bir yetim başı okşadın mı? Kursağından günlerdir bir lokma geçmeyen fakirlere yardım ettin mi? Yaklaşan Kurban bayramında keseceğin kurbanları "Kavurma" stoku mu yapacaksın? Yoksa, yıl boyunca evine et girmemişlere mi götüreceksin? Yedi mahalle ötede tek başına yaşayan annene ve babana sıla’i rahim yaptın mı? Topluma faydalı ilimle uğraştın mı? Vatanını içten ve dıştan istilâ etmeye çalışanlarla hakkıyla mücadele ettin mi? deniyor.


Eğer bunları yapmıyorsak, O gün, Allah için bir şey yapmış olur muyuz? Soralım nefsimize. Ama, artık gündelik ve malâyani işlerle uğraşmaktan başımızı alamaz olduk.Hâl böyle iken, her geçen gün biraz daha küçülüyor,küçüldükçe de kayboluyoruz. Nerede beş kıtada at koşturan neslin efrâdı ve şanlı evlâdı? Nerede yaptığı tüm imâretlerin dört köşesine kuşlar için bile yuva yapan düşünce? Cami’nin avlusundaki dibi delik taşa ihtiyacı olanlar için atılan akçeler ve onu da sadece ihtiyacı olanın aldığı zihniyet nerede? Yaşadığımız 21.asırla karşılaştıralım. Eğer bu dediklerimin üzerindeyse yaşamımız sorun yok, değilse kendimize bir ayar çekelim lütfen.

Dostlar, ne olur; bugün Allah için beş dakika düşünelim.Fazla değil beş dakika,bakalım düşünürken neler aklımıza gelecek? Neler yapmışız, neler yapamamışız? Şu, dünya’ya neden gelmişiz? Amacımız ne? Yaşam denilen kesitin içinde neler olmalı? Yemek, içmek sadece bize özgü şeyler mi? Diğer varlıklardan bizi ayıran temel özelliğimiz ne? Akıl diye, cevabı duyar gibi oldum. Akıl, bizi eşrefi mahlukât eden en büyük özelliğimiz.Akılla neler yapılır,her akıllı insan eşrefi mahlukât mıdır? Esfelei sâfilin ne için var? Akılla, gönül bir olursa daha mı iyi olur? Tüm bu soruları ve düşünmediğimiz için oluşan sorunları biraz düşünelim. Düşünürken,nefsim "Bırak Allah’ını Seversen" diye beni ikaz ediyor.Bana Allah’ını sev ama bunları düşünme diyor...

Kendimize verdiğimiz cevap "Evet" ise sorun yok, "Hayır" ise Allah sonumuzu hayretsin...

Selâm ve muhâbbetlerimle