Beni gidişinle cezalandırmaya kalkma. Zira ceza olmayacaktır.
“Yolcu yolunda gerek” yürümedikçe menzil kısalmayacaktır.
Çıkınımdaki aşkların hepsi yarım değil mi zaten ?
Bir yarım aşk daha sandığın kadar koymayacaktır.


Bilmez misin? gitmelerle çoğalırım ben. Yokluğunu tatmamsa amacın. Saçma!! Ben seninleyken de şerbetliydim yokluğuna.

Sana gidersen ne olacağını ben söyleyeyim; Bir ellerini tutamam, birde nefesini duyamam. Bumudur cezan? Unutma düşlerim var benim.

Üstelik seni iki ömre yetecek kadar da biriktirmişim.

Nereye gitsem bir beyaz duvar, parçalıda olsa biraz mavi, bir uzun hava bulurum ben. O yüzden sevinme. Ben sensiz kalacağımdan endişelenmiyorum. Fakat şunu da kabul ediyorum ki tensizliğin yoracak beni. Çünkü şaha kalkan şehvetime gem oluyordu. Tek başıma ıslahı zor olacak.

Gidecek olana kal denmez. (ben derdim yine de, ama ısrarlarımı yağmurda içilen sigara gibi acele tükettin. Ben de akıllı adamım ısrarımı hep sevgiyle değil, bazen onun yerine biraz inat, biraz da gururla vermiştim sana. Böylece hala elimde sevgi kaldı.) İstersen asam la çarığımı da veririm sana. Şayet alışıksan tuzlu suya, mataramı da.

Biliyorsun ilk zekana vurulmuştum senin. Azalıyor mu ne? Eğer azalmıyorsa, seni sen yanımda olmadan da sevebileceğimi düşünmüyor olmana neden nedir.

Fırtınalı havalarda han kapıları kapanmaz
Hanlar en çok böyle havalarda yolcusuz kalmaz.

Haydi. !!

Selametle.