Tavuk ile Kedi

Köyde bir silah sesi duyuldu.Öğle vaktiydi.Sıcak bir yaz günü.Ses yankılandıkça yankılandı .Dağ taş uyandı.Uyuyan her şey titredi.Öğle namazı için camide toplanmış ihtiyarlar irkildi.Sesin geldiği yöne koşuşanlar oldu.
O gün bir ağacın gölgesinde uyuyan kedi vurulmuştu .Kedi en derin uykusunda vurulmuştu.Ne
bilsin silahlı bir köylünün peşinde dolaştığını.

Silahlı köylüye çıkıştı herkes:
-Kedi öldüren cennete giremez…
-Utan utan…

Adam ölü kedinin karnına elindeki bıçağı sapladı.Bir şeyler kanıtlamalıydı…Kedinin şişkin karnı patlamış,yedikleri dışarı çıkmıştı…
-Gelin bu caninin boğarak öldürdüğü civcivleri de göstereyim size…diye bağırmaya başladı adam.
Birkaç kişiyle adam evinin yolunu tuttu.Boğulmuş civcivleri işaret ederek.”O kediyi Allah yarattı da bu civcivleri Allah yaratmadı mı…” diye kükredi adam.
Bir ihtiyar kadın
-“Eline sağlık evlat dedi.O benim eski kedim .o caniydi…” kadın konuştukça konuştu.Bu cani kedinin kirli çamaşırlarını hep döktü.
İhtiyar kadın “kedi öldürmek çok günah “diye duymuştu;Değilse bu kediyi o öldürecekti hem yıllar önce.
O yıl ihtiyar kadının kuluçkaya yatmış bir tavuğu varmış.Kış günü kuluçkaya yatmış.İhtiyar kadın o kış yalnızlıktan sıkıldığı için şehre kızına misafirliğe gitmiş.Bahara yakın köye dönmüş.Kümese baktığında tavuğun ölüsü ile karşılaşmış…
Anlamıştı kadın bu iş kedinin işi.Kedi tavuğu sık sık rahatsız etmişti ,yumurtalar soğumuştu.civcivler kabuktan çıkamamışlardı…yem için vakit bulamamıştı tavuk …muhtemelen strese de girmişti.stres ve açlık ölümüne sebep olmuştu tavuğun.

Kadının evinin önündeki kuşlara da aynı şeyi defalarca yapmıştı bu kedi…Kuş yuvalarını tek tek dolaşır yavruları yermiş bu kedi…Daha nice suçuna tanıktı bu kedinin ihtiyar kadın.

“Cani öldü…” Cani öldü…”der gibi sevinçle ötüşmüştü kuşlar o gün.O gün yaşlı kadın kainattaki bir sırrı çözmüştü.”İlahi adalet vardı…”Bu bilinen bir şeydi aslında”. O gün ”İlahi adaleti kimse susturamaz…”dedi durdu kadın.