Sabah uyandım.Olağanüstü bir şey yok.Yukarı kattan ,annemin baston sesleri duyul -
du.Bastona dayanarak ,ağırlığını sağ tarafa bindiriyor.Tık tık sesleri tuvalete gittiği-
ni gösteriyor.O bastonunu aşağıya vurmadan ,gideyim diye giyindim. Elimi yüzümü yı
kayıp yukarıya çıktım.

Sabah mahmurluğunu atamamıştım üstümden .. Annem yatak odasından çıkıyordu.
Bu gün ekmek yok dedim. Mutfağa girip çaydanlığa su koydum .Ocağın altını açtım.
Buzdolabından salatalık,domates çıkarıp ,yıkayarak tabağa koydum .Diğer kahvaltı-
lıkları da alıp salona masaya götürdüm.Buzdolabını tekrar açıp annemin şeker iğnesi
ni çıkardım. .Her zamanki gibi annem pencerenin önüne somyanın köşesine oturmuş
Kur’anı Kerim kitabını okumaya başlamıştı bile.Kahvaltıyı yapalım da öyle okursun de-
dim.Şimdi karnını açar mısın?Annem her zaman olduğu gibi istemeye istemeye karnını
açtı .Bir yandan söyleniyordu .Amaan! Bu iğneler de beni öldürecek. Bunun başka bir
çaresi yok mu? var diyorlar ama henüz bize ulaşmıyor..Annem bıktım valla derken iğ-
neyi hazırlamış annemin karnına batırıyordum..Kolonyalı pamuğu iğne olan yere anne
min elinde bıraktım.Annem eliyle bastırdı..Annemin düzenini sağladıktan sonra :

-Ben ekmek almaya gidiyorum anne ,diyerek çıktım.

Hava sıcacıktı.Evimiz az güneş aldığı için serin oluyordu. Hele benim oturduğum alt
kat ,bana yaz geldiğini hatırlatmıyordu.Az da olsa güneşin ısısını kemiklerinde hisset
mek güzeldi. Saat ona geliyordu. Yollar tenha sayılırdı.Tek tük araçlar geçiyordu ö-
nümden .Sadece güneşin sıcaklığını hissederek ,beynimdeki bütün düşünceleri silerek
yürüdüm. Yürüdüğüm yolda eski köy kasaba evleri yerini apartmanlarla değiştirmişti.
Yalnız şu bir kaç ev hariç.Önünden geçtiğim bu ev onarıldı.Tarihi anımsatsın diye.ön
ündeki arkadaşımın evlerini ise yıkıp çevresini duvarla çevirdiler.İşe yaramaz boş bir
yer .Görüntüsü hiç hoş değil. Gelip geçerken neye yarar diye düşünüyorum .. O evde
güle oynaya az oturmamıştık.İlerdeki tarihi bina ise /Bir zamanlar Atatürk geldiğinde
önünde fotoğrafını çekmişler; bütün halkla beraber tabii./ neredeyse yıkıldı yıkılacak.
böyle bırakılan diğer evler yıkıldı .Korunma altına alındı diye bir levha o kadar..Ev tam
köşede sahibide yıktırabilir .Bir bu bina kaldı ,bir de az ötede, bizim bahçe yolunda bir
bina var .O da aynı durumda..Hükümet binasının tam karşısındaki bu eski evin önünde
bir ıhlamur ağacı var .Yapraklarında eski geçmiş günler sallanıyor. önünden geçerken
hüzünle seyrediyorum.

Eski şirin kasabamızda,evlerin önünde dut,söğüt ,ıhlamur ağaçları vardı.Salkım söğüt-
ler ilk yeşermeye başladıklarında ince dallarından koparır ,camii duvarına vura vura
düdük yapardık .Salkım söğütler yukardan üstümüze sallanırdı.Önümüzdeki çeşmeden
kadınlar testilerine su doldururlardı. .O cıvıl cıvıl çocuk seslerimiz nerede şimdi ? Ve
nerede camii duvarına ekli sokak çeşmesi? Testimizi kapıp sudoldurmaya gittiğimiz o
o kısacık yollarda su testisi kırılmadı ama kalplerimiz kırıldı. O sıcak bakışmalar küf
tutmadı eskidi..Sokaklar yenilendi. Asvallt döküldü.. Ve nerede kahkahalar ..oyunlar..
Tıp! ..iskambil kağıtları..

Ekmeği alıp hemen gitmeliyim . Annem bekler..