Evet ! Bir devrin battığı,zafer dolu benliklerin barındığı yerdir ÇANAKKALE. Gencinden yaşlısına, erkeğinden kadınına göğüslerin bir zırh gibi gerildiği Vatan sevgisinden doğan umut güneşinin parlamaya çalıştığı bir kuşağın ev sahipliğini yapar Çanakkale..
Yıl 19 şubat 1915 savaşın somut sebebi; son taksidinide ödediğimiz gemilerimizin bizlere verilmemesi, soyut ve asıl nedeni ise 5 çayını Çanakkale’de yudumladıktan sonra Vatanın kalbi olan İstanbul’u ele geçirmektir. İlk askerlerimiz bu tarihte içmiştir şehadet şerbetini. Ne kınalı Hasan’lar, ne Mehmet’ler , ne Aliler solumuştur ölüm kusan, kurşun kokan esaret havasını… Hangi Ana; kuzusunun geri dönüşünü görmüştür, hangi çocuk babasının yolunu gözlerken koşup sarılmıştır meçhul…
Damarlardaki mevcut kanın bile savaştığı , bağımsızlık kudretinin bir ırmak gibi çağladığı setti, hiç bi r insanoğlunun güç gösterisiyle yıkamadığını yazar tarih. 18 Mart 1915 savaşı zaferle sonlandırmakla mükkelef olan Türk Milletinin dualarının semada buluştuğu tarihi sembolize eder. Basit bir isim gibi görünen Çanakkale’nin şanını anlatmaya ne ömürler yeter, ne de kelimeler kifayetle taçlandırılır. Çanakkale’nin geçmişi birkaç hikayeyle, efsaneden öteye geçemeyen bir tarihle sınırlı değildir. Gezip görmekle anlaşılmaz ki kırık sazdan çıkan sesin gözlerdeki buğusu, siperlerdeki kardeşlik, süngünün ucundaki ölüm kokusu…
Son olarak dostluk ile düşmanlığın, sevgi ile nefretin, hüzün ile azmin iç içe geçerek kurşunla, süngüyle, ve de zaferle harmanlaştığı yerdir ÇANAKKALE…