Ne Garip!..

Evet,
İnsanlar Ölmek için doğar!..

Yaşamak için umutsuz ve amansız bir mücadele içinde
hastalık bela ve musibetler ile boğuşarak,
kendisi için yaşam adına takdir edilmiş süre içinde elinden çıkacağını bilmesine rağmen emaneti koruma mücadelesi verir.

Amma bir çoğu emanetin farkında olmadan ve veriliş gayesini düşünmeden!..
Ne garip.

Necdet EREM.


Not:
Bu gün eşimin rahatsızlığı nedeni ile hastaneye gittim.
Çocuğu, Genci, Yaşlısı, Kadını, Erkeği ile insanların ölümü unutmuş,
Ölümden kurtuluş umudu olmayan yaşam adına,
nasıl amansız bir mücadele verdiklerine şahit olunca!

Ben dahil,
Acaba bu insanlar ölmeyeceklerinimi sanıyorlar
diye düşünmekten kendimi alamadım.

Evet hayat kutsal bir emanettir.
Korunmalı.

Amma veriliş maksadının farkında olup,
Veriliş amacı doğrultusunda kullanıldıktan sonra.

Hayatı verene ihanet ve isyan içinde uzun bir yaşamın sahibine çektireceği sıkıntılardan başka kime ne kazandırabileceği düşünülebilir?

Yoksa her hastalıktan kurtuluşun,
arkasından gelecek olanların acı ve ızdırabına peşinen razı olmak ve davetiye çıkarmaktan başka bir mana ve maksadı varmı?

Acaba yanlış mı düşünüyorum?...