YAR
neden meden aramıyorum
seni çok/ça sevmek için


Seni sevmek için yaşıyorum zaten. Gecelerimin dili desen; seni heceliyorum karanlık, akşamlarıma çöktüğünde...

Yalnızlık benliğimi sardığında, ilk sen aklıma gelirsin. Canım sıkıldığında hemen seni arar sorar benliğim. Üzerime yorgunluk estiğinde, bir sen derim, bir seni çağırırım yakınlığıma.Çünküsü var bu imdatlarımın. Çünkü ilk sen tadım oldun kuruyan dudaklarımın. İlk ruhuma dokunan, ilk önüme çıkan cennet, ilk bakışlarımı donduran dilber, ilk canımı mutluluğa yakan sen oldun...



YAR
dimdik ayakta
seninle aşka boğulmadan
kulaç atan engindenizim


Öyle böyle ihtişamlı dalgasın bana karşı.. Günlerce izlesem seni doymam tadına. Aylarca soğuk sularına kapılsam üşümem. Yıllarca derinliğinde kaybolsam hiçbir şeycik olmaz bedenime. Güvenli limanımsın. Sana demirlenmek, anne karnında sağsalim büyümek gibi itimatlı..

Hem alışkın özneyim sende. Etrafında dolaşınca, yanında tabiatımla durunca, gözünde bakınca hayata; iyi sıfatına çabuk mazhar oluyorum. Çabuk sevdalanıyorum 9.0 şiddettindeki güzelliğinde...

Yok sen gibi en güzel kokan gül. Yok sen gibi en ellerimi sımsıkı tutan şehir. Yok sen gibi en tarlalarımı bereketlendiren nehir. Yok sen gibi en mısralarımı nimetlendiren şiir. Yok sen gibi en dağlarıma özgürlüğü hediye eden amazon yüreklim. Yok sen gibi en kucaklayıcı yanım. Yok sen gibi en değerli zamanım. Yok sen gibi boylamlarımı doğru ve dik kesen en enlemim...



YAR
hiç çıkma gözümden
kör olursam
önünü göremez gelecek


Sen yoksan yok olur anlamlar bir bir. Sen yoksan tek tek yetimliğin kucağında kendini bulur canlar. Sen yoksan öksüzlüğüne kök salar ağaçlar. Sen yoksan penceresiz kalır güneş, oyuncaksız düşer memleketimin esmer çocukları, şiirsizi uğurlar çobanlar sazlarında. Sen yoksan yaz’a uğrayamaz olur zühre yıldızlar, sabaha varamaz olur umutlar. Sen yoksan bitme noktasına gelir sevgi dalları...

Ama. Ama sen varsan, sen yanımdaysan, sen canımdaysan; ben demeden, ben söylemeden tamamlanır tümceler. Sen varsan, sen yar’san bana; şaha kalkar yeşillik, yaşama daha çok sarılır ay çiçekler. Sen varsan ay, daha bir parıldayarak çıkar geceye. Sen var ol. Sen var ol ki satırlarım rahat nefes alsın. Sen var ol ki kalbim uzak kalsın tasasından ve acısından aşkın...




YAR
olacaklarım
yapacaklarım seninleyse
dile gelsin


Seninle değilsem hiçim. Senden uzakta hep tuzaktayım. Bilirim bunu. Onun için ayrılığa düşmanım.Onun için sevinç mümkünken aramızda, kedere isyan bayrağıyım...

Bilerek, anlayarak seni sevmek yegane arzum. Yeter ki soluma yapış. Yeter ki avuçlarımda ısınsın ellerin. Yeter ki karşımda amade olsun çizemediğim, tuvale yansıtamadığım ve tam tamına kaleme dökemediğim portren...




YAR
bende kal
kal ki sen yazılayım hep
sen kokayım daim



..........................
Mehmet Selim ÇİÇEK
18 Eylül 2011,,,03.03
Gelibolu