Umuda umutsuzluklar yükleme; zordur sevda sancıları ….
Kurşun yarası gibi değildir kesip dikip kapatamazsın bir solukta, şiş yarası gibidir bırakırsın ince ince sızılarla canını yakarak kapanır sevda yarası…
Her aydınlıkta bir karanlık , her karanlıkta bir aydınlık görürsün yürüdükçe her umutsuzluk bir umuda bağlar yoluna gün gelir üzüldüğüne üzülürsün…
Sanat gibidir sevda ilmek ilmek işlersin … her baktığında umutların yeşerir senden başka hiçbir bakan göz görmez gördüklerini işte sevdan sana özeldir.
Hiç yaşamamış olmakta vardır sevdayı yaşıyorsan eğer ve de yaşadıysan bilirsin her gül bahçesinde yürürken elin mutlaka dokunur bir dikene…
ayçiçeklerinin aşkı güneşedir, her güneş üzerlerine doğduğunda gece onları bıraktığını düşünmeden yinede uzatırlar başını güneşten yana …küsebilir mi güneşe bir karanlık için bilir yaşaması ona bağlıdır ve güneş yeniden doğacaktır ..
sende küsemezsin hayata küssen de ne değişir ki okyanusta bir su damlasısın kim elini uzatabilir ki sana , kim seni senin kadar anlayabilir kim sarar yaralarını canını acıtmadan senden başka?
Eğer sadece evrense sonsuz olan her canlının bir başlangıcı bir sonu varsa her merhabanın bir vedası da vardır …
Kaç vedalar gelmiş gelmiştir kaç kere hayat gözümüzde bitmiştir her bittiği yerde bir eksikle yeniden başlarsın hayata kaldığın yerden
Her şey bahar tadında yaşanırsa kış ayazında bir sıcak çayın ne anlamı kalır ki?