14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1421
Okunma
I. MEKTUP
Artık beni sevmediğini biliyorum.
Bazı ilişkilerin sebebi mecburiyetlerdir, yazık ki...Bunu da biliyorum.
Ama hayat öyle kısa ve öyle güzel ki...en iyisi ona bir şans daha tanımak.
Düşündüm, ikimizden birinin cesaretinin, kağıt ve bir de kaleminin olması gerekiyor.
Hadi kağıt ve kalemi bulmak kolay da...bunca yıldan sonra cesaret için yürek ister.
Neyse...
Ben, sana yine aşkım demek istiyorum.
.
Aşkım.
Hani sahil kenarında boş duran bir balıkçı teknesi vardı ya...
Oradan ne zaman geçsek biraz daha eskimiş olurdu hatırladın mı ? İşte o tekne.
Onu en son gördüğümde harap haldeydi, acaba denize açılsa geri dönebilir mi diye
düşündüm.Kendi kendime dedim ki hani şu hep merak ettiğimiz kırmızı gagalı kuşların
yaşadığı adaya da gidip, gelebilir miydi ?
Sen denizden hep korkardın.
Ben balık tutmayı sevmesem, sen hayatında birgün bile tekneye binmezdin.Bir zamanlar,
senin için ölürüm...demiştin.
Aşkım, ben cesaretimle nasıl yüreklilik gösterdiysem, şimdi sıra sende.
Al o eski tekneyi, kırmızı gagalı kuşların yaşadığı adaya git.Bana onlardan bir yumurtagetir.
İlişkimiz mecburiyetlere dayalıysa gitmezsin.Fakat beni hâlâ eskisi kadar seviyorsan
eminim tekne ya batacak, ya da kuş yumurtası elimde olacaktır.
.
II.Mektup
Ben zaten aşkım diyordum demekki sen farkında değilmişsin.
Eğer eski tekneyi alıp denize açılmama sebep başka biri varsa, onunla okyanusa bile
giderim.
Ama başka şekilde denize açılmam.Çünkü ölürsem bir daha sana sarılamam, seni
göremem.Kokunu duyamam.
İstediğin yumurtaysa senin sevdiğin çiftlikten bir koli taze yumurta aldım.
Beraber kahvaltı yapıp o eski teknenin yanından denize girelim.
Şu an sevdiğimiz müzik çalıyor.
Dön hadi.
İnan şimdi seni eskisinden daha çok seviyorum aşkım.
öyküsatıcısı 2011 Davidoff
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz