Korkum yoktur.


Olduğunu hatırlamıyorum.


Olduğunu hiç sanmıyorum.


Bundan sonra da olabileceğine ihtimal vererek korkuya teslim olmak istemiyorum.


Yani sizi temin ederim ki ödümün rahatlığı yerinde.


Kendimi bildim bileli korkuya karşı bir sıfır üstünlüğümü korumuşum.


Küçüklüğümden beri ne karanlıktan ne de kötü gözlü hoyratlılardan korkarım.


Küçüklüğümden beri korkunun gereksizliğine inanırım.


Küçüklüğümden beri korkmak fiili yerine cesareti tercih ederim kendim için.


Çünkü korkulacak bir şey korkunç değildir.


Hem annem bu konuda bana baya yardımcı olmuştur.


Allah’ın ve meleklerinin daima benimle olduğunu annem tembihlemişti bana ben çok çok çok küçükken.


Bunun avantajını kullanıyorum büyürken.


Bunun müthiş gücünü kullanıyorum ne ortamda bulunursam.


Büyürken kimseyi dövmüyorum çocukluğumdaki gibi.


Büyürken çevreme faydalı olma uğraşını veriyorum.


Büyürken gülümseyebilmenin şahane enerjine güveniyorum.


Büyürken zararlı alışkanlıklarımı daha çok bir kenara bırakıyorum.


İnsanlığa hizmet yolunda yolculuğuma her gün yeni bir bilet alıyorum aşk û şevkle.


Hem korku, korkmak benden korksa pişman olmaz...





.................................
MehmetSelimaÇİÇEK
8Eylül20000nbir,,,16.16
Çanakkale