Gece ruhuma üfle. Batman’ın petrol kokusuyla benii sevgilim karşısında tonlarca ağırlıkta sarhoş et. Ankara kocamanlığında sar beni. Ne bileyim tarih gibi dünlerime abone ol. Nasıl söylesem, bugünlerimi bayram tadında kucakla her gün. Geleceğimin garanti bugünü ol mesela...


Gece canımın ne istediğini iyi bil. Ben leb demeden Mardin leblebisi düş ağzıma. Ben konuşmadan ciltler dolusu kitabım yazıl. Heceledikçe hecele yüreğimi, belki doyar aşka. Belki kendini bulur koyu karanlığında. Belki köküne rast gelir aydınlık bahşeden beyazlığında. Belki de seninle nice gündüzlere varır kimbilir...



Gece hançerle göğsümü ya da. Kanamalıyım saatlerce. Acı çekmeliyim azıcık. Farkındalık için bu gerekli. Bu lazım bana. Biliyorum bunları yaparsan kendime geleceğim bir şekilde. bunları yerine getirirsen, kanatlarımdan olmadan her kuştan daha sağlam uçacağım gökyüzünde. Bunları bir bir yaparsan, yeryüzünün asil çocuğu olacağım. Baksana gittikçe her gecem diğer gecemle aynı. Baksana yıldızlar bile küskün uykularıma. Baksana masallarım yarım. Anlasana dokunduğum ne varsa, hava esmeden çabucak uçuyor avuçlarımdan. Lütfen ellerimden öp gece...



Gece ayak seslerimle muhabbet et. Yoksa bir adım öteye gidemem. Yoksa yitik/yetim kalır mavi düşlerim. Yoksa kırmızı rengim nokta nokta kaybolacak sözcüklerde. Yoksa asil rengim olan siyah, kapkara duracak esmer çocukların niyetinde. Yoksa gökkuşağım yağmursuz baharlara teslim olacak. Hadi atağa geç. Geç ve nelerden bahsettiğimi yek yek seç...




...............................
Mehmet Selim ÇİÇEK
4Eylül2000onbir,,,02.34
Ankara