Bu gün zafer Bayramı Mehmed’im nerden başlasamki, kelimeler kifayetsiz, sonsuz cesaretinize, Asker milletin edepli çocukları.... Seferberlik zamanında derlerdi kulak kesilirdim hemen çocukken ....Savaşlar hiç bitmediki Mehmed’im!... Gözü yaşlı bir dede İzmir Hatay’da bir cami kapısında diyorki, bu millet Yemen’de Erzurum’da Kore’de Çanakkale’de Kurtuluş Savaşında onlarca şehit verdi, imanı tuttu onları ayakta, Allah Allah nidalarıyla, baktımki ağlıyor, oğlumla zor susturduk.... Ah Süleyman amca oda Kore Gazisi soranlara belki yüz kere anlattı, şimdide bize bir daha.... Yaşlımı yaşlı artık, Kore’de gece olurmuş savaş, bir gün sabaha kadar ateş etmiş her duyduğu gürültüye, neden Süleyman Amca? dedim, orda dedi nefeslenerek, yaşamak için öldüreceksin... Sabaha kadar ONALTI BİN mermi atmış... Sabaha karşı makineli tüfeğin ağzı erimiş paçavra gibi olmuş, onlarca asker gitti geriye bir avuç adam indi uçaktan evladım dedi gözleri yaş dolu ... Yüzü kızarıyor hala oralarda belli o anları yaşıyor....


Ahhhhhhhh Mehmed’im ah Ali’m Şehmuz’um kimsen kimsin,Türk, Kürd, Laz, Çerkez toprağım diyen bu vatanın yüce evlatları, hepsi benim oğlum, kardeşim, babam, amcam.... Bu gün Zafer bayramı Mehmed’im Ali’m Şehmuz’um... VATAN SEVGİSİ İMANDANDIR DİYOR, YÜCE PEYGAMBER... Bırakın ağlıyayım ince, ince, siz bu toprakların altında yattıkça, bedduanız tüm hainlere, biliyorum değişmedi değişmiyor hala yalanıyor birileri, Ege Rumların nazarladığı bir genç kız sanki, hala gözleri üzerinde her yanda aynı teraneleri..... Ahhhh Mehmed’im Şehmuz’um Ali’m, toprakların altından cihana ışın saçan nurlu şualarım... Ölmedi Mehmed’ler Ali’ler Şehmuz’lar hala yaşıyorlar onlar... işte bir Nene Hatun yüreğimde benimde, üzülmeyin bini ölsede yine bin Mehmed’ler Ali’ler Şehmuz’lar Seyit Onbaşılar ve Nene Hatunlar doğar..... Rabia Belgin....