Gitme Ey Yolcu

Gitme ey yolcu, beraber oturup ağlaşalım
Elemim bir yüreğin karı değil, paylaşalım
Ne yapıp ye’simi kahreyleyeyim, bilmem ki?
Öyle dehşetli muhitimde dönen matemki!
Ah! Karşımda vatan namına bir kabristan yatıyor şimdi
Nasıl yerlere geçmez insan
Şu mezarlar ki uzanmış gidiyor, ey yolcu
Nereden başladı yükselmeye, bak, nerede ucu

Mehmed Âkif Ersoy güzel vatanımız ile ilgili üzüntüsünü bu dizelerle paylaşırken,yaşam değerlerinin içinde Kadına bazı ham erkeklerin bakışlarındaki olumsuzlukların üzüntüsünü nasıl paylaşsam derdindeyim.Kuşkusuz bir çok açı ile bakılacak kadar geniş bir konu iken sadece bir meseleyi illaki de içimde tutmayıp yazmak istedim yada haykırmak diyin siz buna.

Sadece soracağım...

Ne acı,ne acı!
Kadın gün gelmiş "Ellerin kiri olmuş"
Yaratılış değerinin aşağısından aşağısına sürüklenmiş.
Kadına bu hali ilk yakıştıran kim olmuş ?
Kadına bu yazgının yazılmasına sebep olan ilk cahil kim olmuş ?
Zalimce,pişkince bu tanımlamayı dilinden süzdüren ilk hangi insafsız olmuş ?
Kadının yüceliğini hazmedememek bu kadar mı ağır gelirmiş ?
Kendi zaaflarına bir meta oluşturma acziyetinin altında kadının zerafetini,anaçlığını, duygu deryasını,şevkat ve merhamet kapılarını yıkmak haddini nasıl bulmuş ?
Kadının düşmesi onu yüceltecek mi ?
Kadın ve erkek birbirleri için sağlam bir örtü iken bu örtüyü çirkinleştirme, örtüyü yok etme eylemi olarak toplumun varoluşunun ilk tuğlası,eğitimin ilk basamağı kadını zavallılığa sürüklemek medeniyet mi olmuş ?
Kendi nikahındaki kadını bile layıkınca değerinde sevme yetisinden mahrumiyet değilmi bu bakış,
bilseydi eğer tüm kadınlara aynı bakış ile aynı değer ile muamele etmesi gerekmezmiydi?

Ey ER olarak yaratılan kişi !
Yaradanın, doğurganlığı bir kadında tecelli etmesi,yarattığı ruhları bedenlendirme saklama koruma gün gün Rahîm sıfatının tecelligâhında büyütüp geliştirmesi, vakti saatine kadar bir kordondan rızıklandırma ve daha birçok mucizevi ikramlarının gözetim hanesini kadında var etmesi ayrıcalığına sinsi bir düşmanlık mıdır aşağılamaya değersizleştirmeye çalışma hamleleri?
Ki sende bu gözetim evinde misafir olmamışmıydın bir zamanlar?
Ki sende doğar doğmaz yine Rahmanın Rahîm sıfatının tecellisi,Rezzak sıfatının tecellisi ; Rızkı, yani sütünü bu kadından almamışmıydın birde annenin gözlerinin içine müteşekkir bakışlarla bakarken?
Ne zaman kaybettin bu müteşekkir bakışını ?
Sordunmu kendine neden kaybettiğini ?
Oysa ki;
Şevkat temsilcisi annenin kucağında sancılarını unutmamışmıydın?
Dindirmemişmiydin gözyaşlarını gecenin o bitmek bilmeyen uzun saatlerinde annenden yansıyan merhamet duygusunda ?
Her kadın bir anne adayı iken onlara o şuur ile bakman erdemlilik ve güzel bir ahlak üstünlüğü olmazmıydı ?
Hani siz çobandınız,bilirmisiniz çoban olmanın ayrıcalılığını?
Çoban değil mi ki kollayan koruyandır ?
Sadece kendisine ait olanı değil emanet edilen herşeyi aynı duyarlılıkta ayırım yapmadan korumaz mı ?
Kadın toplumda siz erkeklerin korumasında olmalı değilmidir ?
Kendini hemcinslerini güven içinde hissetmek hakkı değilmi ?
Onları bir beden savaşının içine hapsetmek içlerindeki erdemli duruşu zedelemez mi ?

Ey ER kişi !
Toplumundaki kadına zarar veren, dış güçlerin taarruzundan savaşta ve olağandışı durumlarda nasıl sahiplenecektir ?
Güzel ahlak erdemliliğini nasıl savunacaktır ?
Nesline ve vatandaşlarına nasıl aktaracaktır ?
Savaşta omuz omuza durmazmısınız,eğitimde işbirliği içinde olmazmısınız,yokluğu tatlı tebessümlerle birlikte aşmazmısınız,birlikte olgunlaşma yoldaşlığı yapmazmısınız?
Dünyanın o meşakatli yorgunlaştıran,bitkin düşüren çalışma gününün akşamında hangi sinede huzur deryasına dalarsınız,nefeslenirsiniz,yeniden şarjlanırsınız ki ?
O halde içinde sevgi olan okşamalar gerekmez mi ?
O halde yüceltmek gerekmez mi ?
O halde değeri bilinmek gerekmez mi ?
O halde temiz bir neslin tarlası olarak bilinmek istemez mi ?
Tarla nedir ki,topraktır.
Toprağa hangi tohumu ekerseniz o biliçilmez mi?
Sevgi ekin
Şevkat ekin
Merhamet ekin
Edep ekin
AŞK’ın sahibine yaraşır güzellikler ekin
Emanetin değerini bilinirlilik ekin.
Kir olarak görmeyip asalet bahşedin.
Değilmi ki onlar emanettir erkeklere.
İster yakınınız olsun,ister uzak cinsdaşınınız.
İnsana yaradan tarafından korunmak adına doğuştan bahşedilmiş haklar arasında izzet, onurun ve namusun korunması nasıl oldu unutuldu ?
Erkek olarak yaratılmışlığını üstünlük sayarak acziyetini görmemezliğe bir perde olarak mı çekmek istersin yalan dokunuşlarda ?
Güç sende sanırken,kadını kategorilere bölerken kimden aldın bu cüreti ?
"Elinin kiri" haline getirdiğin o zayıf yaratılmışlara insanca kol kanat gerip değer katmak dururken nemalanmak da neyin nesi ?
Türlü türlü sebeplerle düşene bir tekmede senden mi gelmeli,elinden tutup kaldırmak varken ?
Er demek nedir ?
İşini iyi bilen, yetenekli kimse,kahraman, yiğit.
Hangi yiğitlik kötülükten doğar,hangi kahraman kurtarıcılıktan uzak yokluğa sürükler ?
Böylesi insan cehaletine...
Çok sorular var çok...
Çok isyanlar var çok...
Çok ahlar var çok...

Ve son sözüm Analara;
Oğullar hava atmak için var edilmiş değildir,oğulları yaratanda sizler değilsiniz.Hemcinslerinizin değerinde bir muamele görmesini istemek boynunuzun borcu olmalıdır.Ve işte bunun için kadını doğru sevmeyi,korumayı sizden öğrenecekler.İlişkileri erdemlilik sınırları içinde düzenlemeyi siz öğreteceksiniz.
Şunu da unutmayın ki bir gün eşiniz "El kiri " muamelesinde bulunduğu kişi ile sizi üzerse bu yine bir ananın terbiye eksikliğindendir."Erkektir" söylemi ile büyüttüğünüz sürece çok yuvalar mutsuzluk girdabında savrulup sürüklenecektir. Yuvayı dişi kuş yapar sözünü sadece sabrederek yuva bekçiliği olarak algılamayıp kızlarımızı iyi yetiştirelim,oğullarımızı iyi yetiştirelim mutlu yuvaları olsun.

İsra Doğan