Kardeş: “Aynı anne babadan doğmuş veya anne babalarından biri aynı olan çocukların birbirine göre adı” diye açıklanmakta Türk Dil Kurumu Büyük Türkçe Sözlüğünde. Devamında ise “Aralarında değer verilen ortak bir bağ bulunanlardan her biri” diye de açıklamaktadır kardeşi.
Aynı anne babadan doğanlar doğal olarak dünyanın neresinde olurlarsa olsunlar kardeş olarak adlandırılırlar. Bizim burada önemseyip üzerinde vurgu yapacağımız kardeşlik; aralarında değer verilen, ortak bir bağ bulunanların kardeşliği. Ne olabilir bu değerler diye biraz hafızamızı yokladığımızda; kan kardeşliği, yol kardeşliği, din kardeşliği olarak ilk aklımıza gelenleri görürüz. Kan kardeşliğini tanımladık. Yol kardeşliği; aynı dünya görüşüne sahip olanların bağlılıkları diye de açıklamak mümkündür. Din kardeşliğini ise Yüce dinimiz ise şöyle bildirmektedir:
“Şüphesiz müminler birbiri ile kardeştirler; öyle ise dargın olan kardeşlerinizin arasını düzeltin; Allah’tan sakının ki size acısın.” Hucurat 10.
Burada birde ‘mümin’ kavramı ile karşılaşmaktayız. “İnanan, inançlı, imanlı” diye açıklanan bu kavram; “İslam dinine inanmış, Müslüman” diye de belirtilmekte.

Bu konuda Yüce Peygamberimiz(sav) bakın neler diyor:
"Sizden biriniz, kendisi için arzu ettiği bir şeyi din kardeşi için arzu etmedikçe, gerçek mümin olamaz". Buharî: iman 7; Müslim: iman 71.
"Mümin, mümin kardeşi için birbirine destek veren bir binanın tuğlaları gibidir". Buharî: Salât 88; Müslim: Birr 65.
"Müminler birbirlerini sevme, birbirlerine merhamet etme ve birbirlerine şefkat gösterme konusunda bir vücut gibidir. Vücudun bir organı rahatsız olsa, diğer organlar uykusuzluk ve hararette ona ortak olurlar". Buharî: Edeb 27, Müslim: Birr 66.
Burada sadece birkaç tanesini vermekle yetindiğimiz Peygamber(sav) hadislerinden açıkça anlaşılan ‘Müslüman’ım’ diyen kişinin; her şeyden önce, İslam dinine inanması ve inandığı gibi de yaşamasıdır. İslam dinine inanan her Müslüman; diğer inananların da kardeşi olduğunu peşinen kabul etmiş demektir. Her ne surette olursa olsun, kardeşini kollamak, gözetmek artık onun için dini bir görevdir.
Peki; günümüzde “inandım, iman ettim, elhamdülillah Müslüman’ım” diyenler, inandıklarını hayata geçirebiliyorlar mı? Bu sorunun cevabını; Afrika kıtasında, Somali’de asrın kuraklık ve kıtlık felaketiyle karşı karşıya olan Müslüman kardeşlerimize karşı gösterilen davranışlardan da açıkça görebiliriz. Tam da burada sözü dizelere bırakarak; sorunun cevabını vermiş olalım.

“Müslümanlar kardeştir” der inancım
Açken Müslümanlar, tok yatmak var mı?
Gördükçe açları artar iç sancım
Yapılanlar insanlığa sığar mı?

Nerdeler? Almanya’sı, Hollanda’sı
İnsanlık havarisi Fransa’sı…
Özgürlük heykelli Amerika’sı
Sormak lazım; bunlarda, vicdan var mı?

Bunların ki insanları kemirmek
Yiyip yiyip göbekleşip semirmek
Hatta ölünceye kadar sömürmek
Hiç bunlar yoksul elinden tutar mı?

Saymazlar insandan, siyahsa tenin
Birde Müslüman’san ölmek kaderin
Üstü gibi altıda varsa yerin
Allah bunları cennete koyar mı?

Dini bozuk bunların, elbet yapar
Allah’ı bilmez hepsi puta tapar
Ne demişler; “eşek teper, it kapar”
İnsan olan insan, yoksul soyar mı?

Gitmez elbet böyle bunlar da biter.
Gün gelir yanmayan ocaklar tüter
Nice yurtlarda da baykuşlar öter
Ey zulmedenler! Dünya size yar mı?

Sözüm ‘Müslüman’ım’ deyip bakana(!)
Vurdumduymaz, at gözlüğü takana
Bugün onlara ise yarın sana
Söyle! Müslüman cihattan korkar mı?

HALİL MANUŞ-2011