Nasıldır? Nedendir? bilinmez ama insan yandığını hisseder. Ne zaman yanmaya başladığını ne derecede ısı ile yandırıldığını bile anlamaz bilemez bildirilmez.Bu öyle bir yangındır ki ne ateş değmiştir tenine nede kor ne alevi görünür nede dumanı ,fakat yanar insanın çiğeri bedenindeki tüm hücreleri volkan olmuştur.Hücrelerinde volkanlar patlamakta ne var ne yoksa batıl eritip yakmaktadır.Evlere barklara sığamaz olur. Atar cismini yollara nefes alamaz olmuştur. Aldığı her mecâzi nefes ateşi körüklemekten başka işe yaramaz.Ayali evladı yok olmuştur. Alevlerin arasında hayalleri bir ,bir silinir.Yanar alev, alev ruhu ve tatlı canlı bedeni !!! Söndüremez bu ulvi alevi yakar cürmünü yakar kül eder. Küllerinden yeniden yatarılır.İnsan bu sefer daha bir olgun daha bir pişkin olur. Lakin yanmaya devam eder insan binlerce defa kül olur binlerce defa o küllerden Allahın izniyle yeniden, yeniden yaratılır. Hisleri ve duyguları taptazedir. Benliğini yok eder, enesiz tevazu içinde yenilenir özü ,yandıkça yok olmaz yandıkça var olduğunu anlar . Halis kul olarak var oluş ve tadı yeniden yanma hissini doğurur. Mecazi anlamda yanmak yok edicidir. Manevi manada yanmak küllerinden yeniden yaratılmaktır. Kulluğunu anlamaktır .Alev almıştır yalan dünya özünde mecazi büyük bildiğimiz yalan dünyanın ne kadar küçük olduğunu okyanusların bile ateşini söndüremediğini görür ve dünyanın suyu zerre olur söndüremez yangınını aşk ile meşk ile ağlayan gözlerinden bir damla gözyaşı düşer alevlere kontrol altına alır alevlerini sessiz ,sessiz hücrelerinde derinden devam eder yanmak düşünceye gark olur kul ,akıl almaz fikir yürütülemez bu hallere ama kul anlar yandıkça var olacağını ebedi var olarak kalacağını böylesi gerçek yangınlarda rabbine kavuşacağını bilir.

15_08_2011 Pazartesi

Hanımağa34 / Nazife Görgün