siyah ve beyazı hep sevdim gri olmadım hiç hayatımda ya evet,lerim vardı benim yada aslalarım hep başıma buyruktum hepte öyle yaşadım iyimi yaptım tartışılır ama hiç koyun olmadım
şimdi yazacağım bu hikayenin kahramanı benim ismimin hiç önemi yok bende herkes gibi biriyim ama yaşananlar herkesin yaşadıkları gibimi gelin buna birlikte karar verelim

sene 17 3 1988 çapa tıp fakültesi piramatüre bölümünden cerrahiye taşıdılar bizi
piramatürde bana verilen önlüğü üzerimde unuttuğum için çıkarıp onu götürmek üzerre odadan çıkarken bir bayan doktor hışımla kolumdan tuttu ve bağırdı.
_ ne işin var? senin burada . ( hem korkmuş hem şaşırmıştım)
_benim dedim. bebeğim burada
_hangisiymiş senin bebeğin göster bakalım
hemen koğuşa dönüp bebeğimin başına gittim bu dedim bu benim bebeğim .
_hımmm senin bebeğinmi zavallı mongolik bebek neden mongolik olmuş acaba ?
? şaşırmıştım oysa bunun cevabını ben doktorlardan bekliyordum .boynumu büktüm henüz on yedi yaşımdaydım ne demem gerektiğini bilemiyordum .
_ tamam dedi bende seni yan koğuştaki çocuk hastalardan kaçıp buraya girdin sandım.
birlikte koğuştan çıktık ve cerrahinin bölüm kapısına geldiğimizde eşim girdi kapıdan bunu gören doktor hanım ( ne kadar hanım lığa laikse )
_ hah dedi işte böyle akraba evliliği yaparsanız çocuklarınızda sakat olur ( oysa akraba değildik) ama bir birimize çok benzerdik sayın DR hanım uzaklaştı bende önlüğü aldığım yere teslim ettim bebeğimin kalbi delik, bağırsağı tıkalı ve lösemi ihtimali vardı . bir kaç gün sonra ameliyata alındı . artık iyice kobay olmuştu hastanede bizimse masraflara yetiştirecek paramız kalmamıştı açıkçası ben 10 günlük loasa,ken işe girdim iş çıkışları ayazağa,dan çapaya bebeğimin yanına gidiyordum ben yokken de annem duruyordu başında sonra annem bebeği kaçırdığını doktorların yaşama şansı olmadığını konuştuklarını duyduğunu ve kobay olarak stajerlere üzerinde uygulamalı ders vermelerine dayanamadığını söyledi haklıydı 2 kilo 200 gram doğan bebeğim şimdi 1 kilo 800 gramdı ve çok daha kötülemişti bu olayın ertesi günü çalıştığım iş yerine kayın validemin komşu çocuğu murat geldi abla ablacım bebeğin çok hastaymış seni çağırıyorlarmış dedi . koşarak çıktım ve doğru kayın validem,ide alarak şehremini,ye gittim eve girdiğimde annem ağlamaklı ve acıyan gözlerle bana bakıyordu anlamıştım bebeğim ölmüştü.