Zaferler kaybedildiği yerden kazanılırmış.Zira yıkım ve yıkılım aslında yeni doğuşların ,yeni yükselişlerin derin habercisidir.Misalen kuşlar değil midir uçmak için yere inen ve bir takım ihtiyaçlar için zamanlarının bir kısmını bizler gibi yerde geçiren.Onlar bu olayın,bu kavramın baş mimarlarıdır kanımca.Yahut bizzat biz insanlar...
Aslında tam olarak dünyaya gelişimizin aritmetiği,kronolojisi ve gelişimi bu prensibe dayanmaktadır.
Sıfırdan sonsuza...
Doğumla hatta anne karnında başlar sıfırlık ve insanoğlu ilk yıllarında attığı her adımda ilerler,zaman zaman da koşar.Derken o çalkantılı dönem gelip çatar ve her insanın yaşaması gereken geçici yıkımlar başlar.Bu yıkımlar-insanoğlu sonsuza koşsada- aradaki irrasyonel bir adım olarak değerlendirilebilir.Aslında irrasyonel devir,genel-geçer olmasa da arada kalmışlıkla ve bocalama dönemleriyle geçer.
Kötü,yıkım ve başarısızlık önemlidir.Neden? bu kavramların insanoğlunun lügatindeki önemi büyüktür.Zira bu kavramların var olmasının yanı sıra bunlarla tamamen bağımlı -içiçe-,zıttıyla barınmalarıda önemlidir.Bu zıt kavramlara da iyi ,yapım ve başarı dersek yanılmış olmayız.Bu iki grup ancak beraber olduklarında ve aynı cümle üzerinde olduklarında bir bütün oluşturabilirler.velhasılı bunlar da rasyonel adımlardır.Bunları aynı cümlede kullanmak kimi zaman sanat,kimi zaman bilim,kimi zaman doğa,kimi zaman varoluş kimi zaman da hayatın idaresi anlamına gelebilmektedir.İnsanoğlu bu iki kavram ve destekçileriyle birlikte hareket ederse,onları özümseyip sözlerini,kurallarını,terminolojisini emir telakki ederse Reel adımlar atabilir ve insan olmanın gerekliliklerini yerine getirmiş olur.Yavaş yavaş sonsuza doğru,sonsuzluğun içine doğru ilerlemiş olur.Ancak hayat bu ya;gün gelir tanımsızlık,boşluk karşısına çıkar insanın.
Bu durumlar için de çeşitli akımlar,akıl yürütmeler ve deneyimler mevcuttur.Tabi kullanmayı bilirse...
Artık bir yaşam profesörüdür insan.Atılacak temeller atılmış,geriye kalan bina üzerine sanatı icra etmektir.Dolayısıyla sonsuzun sonu yoktur.Ancak ötesi vardır ve bunu insan sanatıyla,aşkıyla ve birikimiyle sürdürebilir.