Bazı insanlar var ki;dünyada cenneti yaşıyorlar.İki hafta oluyor; sevdiğim yeğenlerimle yazlıkta akraba ziyareti yaptık. Güzel sitelerden biriydi.Sevindiler görünce...Misafirleri varmış; güzeldi sohbet.Zaman akıp geçmişti.
Geceler uzun deyip; yine yeğenlerimden birini daha görelim dedik.Evlerini geçen yıl almışlardı.İlk kez gidecektik.Gecenin onunda çıktık yola.Birçok siteler arasında dolaşıp gidiyoruz.Buralar ayrı bir şehir olmuş.
Bir zamanlar şeftali ve domates bahçeleriydi; yemyeşil. Oysa şimdi taş yığınına bırakmış doğayı.Loş ışıklar içinde girdik siteye.Adını bile sormak gelmedi aklıma.Gecenin gizemi vurmuş çimenlerin üzerinde yürüdük.Kocaman nir havuz karşıladı bizi.Sessiz ve sakince duruyor.Etrafının ışıkları.yıldızlar yansımıştı havuza.Mavi sularda nasıl güzeldi anlatılmaz.
Etrafını çimler süslemiş yeşilce...Ve sıralı evler .Sessizlik karışmıştı geceye.
Oturduk havuza yakın. Uzunca seyrettim bu gizemli güzelliği. Kimseler görünmüyor;
herkes çekilmiş köşesine. Sanki geceyi ürkütmek istemiyor gibi.
"Hiç çocuk yok mu burada?" dedim.
"Çok halam; çok" dedi. Ama nerde? işte burası böyle ne gürültü ne bir ses vardı.Hayran kaldım sakinliğine.
"İlerde bak; deniz görünüyor"dediler.
Kalkıp bakmadım bile; havuz var ya ne gerek vardı denize.Öyle muhteşem ki...
"Nasıl girilir buna?"
Şöyle evin içine baktım. Dedim ya bazı insanlar dünyada yaşıyor cenneti.Uzunca oturduk;güzeldi sohbet. Hep sessizce konuştuk; ürkütmeden geceyi.
Artık gitmek zamanı gelmişti. Vedalaşıp koyulduk yola.Düşledim bizim kaldığımız siteyi,Arada okadar fark vardı ki...
"Ah!" dedim. "Biz köyde yaşıyoruz . Tavuğumuz, ineğimiz eksik.Evet burası da site ama yokki köyden farkı.Bahçelerde çiçek yerine ; patlıcan,biber ,domates,salatalık.Üstelik bakımsız yollarıve zaman tanımayan çocuklar.Kimi top oynuyor,kimi bisiklet biniyor.Neyazık ki hepsi biraz saygısız. uyuyan mı; dinlenen var mı düşünmeden.Söylesen dinleyen yok.Bir de balkonlarda okey sesleri...İşte burası da bizim site. "
"Ah!" dedim. Nerde cennette yaşayanlar? Nerede biz...? Eh buna da şükür".Bir zamanda olsa kaldık.Ya hiç gitmeyenleri düşleyip şükürler ettim Rabbi me.



AYŞE KARAN