Kan rengi, kıpkırmızı güller açardı bahçemizde .Gül kokuları dolardı penceremizden odamıza, baharı müjdelercesine .Aşkımız tazelenirdi sanki... Her sabah sevgililer günü coşkusuyla doğardı güneş üzerine güllerin.Çiy taneleri tazelerdi onları.Yataktan kalkmadan güllerin mis gibi kokusunu çekerdik içimize.Güne bir demet gül dererek başlamayı severdin.Özenle içeri taşır vazoya yerleştirirdin.Bak mevsim yine bahar .Tomucuklanmış bahçemizdeki güller..Belli ki yine kan kırmızısı açacaklar.Üzerlerinde kan rengi çiy taneleri olacak,her zaman ki gibi kokmayacaklar.
Yapayalnız ve hüzün dolu bir mevsim geçireceğiz kırmızı gillerim ve ben .
Sonra bir sabah uyanacağım ,güneşin güller üzerine gölgeler düşürdüğünü göreceğim... Kanadı kırık kuş misali yüreğimde küçük bir ümit kırıntısıbile kalmayacak. Tıpkı eski günlerde olduğu gibi kırmızı güllerimizin açmayacağını anlayacağım..