Bursa’da Tophane’ye tepeden bakan, küçük şirin Selanik evlerini andıran bir Kitapevi vardır. Kapısında ‘’evdeyiz’’ yazar.
Kitapevi’nin üçüncü katında renk renk kokulu mumların eşliğinde yer minderlerine oturmuş Murathan Mungan’a bakıyoruz. Günlerce önceden geleceği duyurulmasına rağmen toplanan birkaç avuç insanız.
Hayata dair konuşuyor Mungan. Gelecekteki çalışma dosyalarından söz ediyor.


Şairin Romanı’ndan etkilenip şiir ve şaire dair notlarımı sizlerle paylaşmak istiyorum.
İşte Mungan’dan inciler:



bir şair ölürken yerküreyi bulduğundan daha güzel, daha iyi bırakmak zorundadır.

iyi şiir doğa gibidir, en çok kullanılan kelimelerle bile şaşırtmayı başarır.

herkesin uykuda olduğu saatleri kullanır şairler. Çünkü zaman hırsızıdırlar.

şiir, erkek işidir.

…yarım kalmış serüvenlerle kaplıdır şiirin kadın yolları.

…havaya buhur gibi yayılan şiir sözcüklerinin sihri iklimleri değiştirir.

şiir, arada bir nöbeti tutan uykudaki hummadır.

şehirleri şairlerinden tanır ilkin.

şiir, bir iç kale sanatıdır.

ama hangi büyük şiir, gerçeği soldurmaz ki?

şiirde ham renkler kullanılır.

şiirlerde ışığın geçişlerini görmek…

şiir ışıktan doğar.

şiirle bir iç sorunla ilgilenir gibi ilgilenmek

şiire resmin gücünü katmak…

şiirlerle ressamlara devlerin dikkati gerekir.

*şiirin göğünde tesadüf kuşları uçar.









gönül gençyılmaz