sahip olmak..... en cok ait olmak demek değil midir?her sahip olduğumuz şeyin bir sorumluluğu bir özverisi vardır. insanoğluda en çok bundan korkar..insanlara yakın davranmaz çünkü bağlanacağını ve acı çekeceğini bilir.. belkide bu en iyisidir..peki beceremeyenler? onlar karşısındakini üzüp sonradan pisman olunca hersey düzelir mi... yaptıklarını telafi etmek için yaptığı şeyler karşısındakine daha çok acı vermez mi...bizim bu sahip olma cabalarımız her seferinde hem kendimiz hemde karsımızdaki için bir yıkım gbi...bizim suanda en cok sahip olmamız gereken sey kendi karakterimiz prensiplerimiz...kendimiz...bu dünyanın tadı böyle çıkar çeşit çeşit insanla...eğer kimse bizi sevmiyor diye diğerleriyle aynı olursak bi düşünsenize herkes aynı olur.... dünyadaki herkes aynı.....o zaman kime aşık olabiliriz kimi birinden daha çok sevebiliriz kimi dost diye seçip kimi düşman diye ayırabiliriz? o yüzden ben benim yanlıslarımla doğrularımla ben...her güne baslangıcta yeniden doğan ben mutluluklar karsısında sevincten coşan ben ,sinirlenince asi nehirler gibi taşan ben... herkes ayrı bir dünya herkesin yıldızları herkesin gökyüzü herkesin hayalleri var...herkes benliğinde bi ben...