merak
hepimiz bu duyguya sahip dogariz.Ve büyürken de dünyayı tanımamızı sağlayanda meraktır.Hatta cocuklar o kadar meraklıdır ki bir objeyi görmekle yetinmezler.Tadına bakarlar,yere düşünce ne olacağını görmek isterler,ya da hızlandığında ne olacağını.sadece somut şeyler icin degildir merak ,soyut şeylerde de iş başındadır.Baska bir cocuga vurduğunda ya da elinden oyuncağını aldığında ne olacağını da görmek ister çocuk.Ne yaparsa anne babasi yumuşuyor ya da ne yaparsa kızıyor onları da deneye yanıla bulur çocuklar.Çocukken herşey güzeldir.Eğer hep çocuk ruhlu kalsaydık o merak hiç ayrılmazdı bizden heralde.Kimimiz bu çocuk ruhu koruyabiliyor devam ediyor merak etmeye ama kimimiz koruyamıyor.Herşeyi bildiğini düşünüp merak etmeyi bırakıyor bir kenara.Hayata karşı bu iki farklı tutumun nedeni nedir?Okullar belki köreltiyor merak duygumuzu.Ezberlesek yetiyor çünkü.Belki sosyal baskı malum çok meraklı olmak iyi değildir bizim toplumumuzda.Ama sebebi ne olursa olsun merak etmeye devam etmeli insan.Yoksa keşfedemeyiz hayatı doğayı insanı ve en önemlisi kendimizi ve yaradanımızı.
sevgiler