0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1148
Okunma
Sevgisiz bir yaşam, sussuz bir ağaca benzer. Sevgisiz yaşam, yaşam değildir. Sevmek, yemek yemek kadar tatlıdır, anlayan için... Sevgi bir ışık gibidir, anlarsan parlar, hiç yaşamadıysan yerini kin ve nefrete bırakır. Sevgi türlü türlüdür;
Anne sevgisi, baba sevgisi, kardeş sevgisi, sevgili sevgisi, hayvan sevgisi ve doğa sevgisi... Kısaca insan sevgisi, hayvan sevgisi ve doğa sevgisi...
Kalem elden düşerse, güller solmaya başlar. Güllerin solması sevgiye olan susamışlığa bağlıdır. Kalemin elden düşmesi insanın güçsüzlüğüne bağlıdır, bu da sevgi suyunun eksik olmasıdır.
Ben aşkı, ne sevgilide, ne de hiç açılmamış bir tomurcuk gülde gördüm. Ben aşkı yaşamdan, ben sevgiyi gül yüzlü insanda, ben sevgiyi, hasreti haktan gördüm. İşte benim aşkım! İşte benim sevgim! Hak sevgisi, aşk sevgisi, insan sevgisi.
