Hayatımda gizemli acısıyla tatlısıyla içimde kalacak olan yaşanan gözlemlediğim şahit olduğum bir anı. Sanalın unutulmaz cilveleri, yas tutan bir yürek. Tesadüfen karşılaşan bir kaç dost. Zamanın akmadığı acıların peşkeş çektiği, Yorgun bedenler. kanayan şarkılarda derman arayan feryadı geceyi yırtarak, suskun bir yürek. Başka kimlik altında isyan ettiği dünyasında yaşarken ölmek. Kader mi denilir bilinmez. Teselliyi bulduğu insanda Kaderin kahpeliği ile yıkılmış yürekleri bir araya getirmeden. Sevda tohumları serperken, aşk acısı yaşayacağını bilemezlerdi. Mutluğunu tesadüfte olsa kendi gibi yaralı yürekte bulan. Acılara yenilmek. Sevmemeye yemin etmiş temeli çatırdamış, artçı depremlerle yaşarken mutsuzluğa mahkûm edilen. Olmayacağını bilerek. Mutsuzlukla sonuçlanan. Kalbin bir kez daha yaralan. Öz güvenine yenilen. Yaralı yüreklerin sucu ne? Evet, bir birini seven ayrı yürekler yeni bir yuva mutluluk çığlıklar atmaya hazırlanırken yeni engeller kara kedi gibi aralarına giren başka dertler evlilik hayalleriyle yarınına umuduna heyecanla beklerken sonlanmış sevdanın geride bıraktığı izler gözyaşları yaralı yürek ve sessiz çığlık yine acılar sıvarken düşlerini asılı kalır hayalleri sonsuzluğa

Dostlar bunu şu an yazdım gözlediğim uzaktan tanık olduğum bir hayatın yaşanmışlarından bir kesitti kendimce yazmaya çalıştım ne kadar başarılı olum bilemiyorum saygılar.

Remziye Çelik