Yıllar sonra gelen mutluluk ( Sevda Çiçeğime )




Çok uzun aradan sonra yine bir araya gelmişlerdi. Daha evvel olduğu gibi son olarak buluştukları kafeteryadaydılar. Yaşlı adam yıllar önceki buluşmalarını dün gibi hatırlıyordu. Genç kadının kapıdan girişini, önce sağa sola bakınıp daha sonra da oturduğu masaya doğru yönelmesi. Yüzüne yıllar öncesinden kalan bir gülümseme yayıldı. Genç kadın
_ İstanbul’a geleli birkaç gün oldu. Bak bu sefer sözümde durdum. Öyle değil mi?
Yaşlı adam:
_ Yo yanılıyorsun. Sen benden hiç ayrılmadın ki. Hep benim kalbimde yaşadın. Sadece yaşayan sen değildin. Beni de yaşattın. Hani bana ufacık bir resmini vermiştin hatırlıyor musun? Hala başucumda masanın üzerinde duruyor. Her gece yatarken o resme değil sana iyi geceler diyorum hayatım. Bak sana hiç konuşma fırsatı vermiyorum hep ben konuşuyorum. Olsun bir kere sustum mu biliyorum ki yıllarca susacağım. Hiç değişmemişsin hep aynı kokuyu kullanıyorsun. Mutlu musun diye sormayacağım saçların ışıl, ışıl parlıyor gözlerinin içi gülüyor. Senin mutluluğunu görmek beni de mutlu ediyor Veda.
Veda:
_ Evet çok mutluyum. Senide iyi gördüm. Yalnız yaşamak sıkıcı olmuyor mu?
Yaşlı adam:
_ Sana daha evvel de söylemiştim ben hiç yalnız kalmamıştım ki. İkinci kitabım da bitti şimdi sıra üçüncüsünde. Senin yanından ayrılınca pasajdaki inime sığınacağım. Hatta hemen yazmaya başlayacağım biliyorsun elimden gelen sadece yazmak.
Zamanın bu kadar çabuk geçtiğini hiç bir zaman anlayamadılar. Genç kadın bir ara saatine baktığında şaşkınlıkla içinden vakit ne kadar da çabuk geçmiş diye düşündü artık kalkmalıydı.
Veda:
_ Vakit epey geç olmuş kalkmam lazım evden beklerler. Şunu hiç unutma seni hep izliyorum izleyeceğimde. Nerede olduğum hiç önemli değil. Benim her zaman sonsuza kadar kalbinde olduğumu unutma. Yüreğine bak beni göreceksin. Ben buradan çıkıp gittikten sonra hemen kalkma otur. Beni hayal et. Bir şiir yaz içinde sadece ben olayım. İki çay söyle garson kıza birini kendin için iç birini de benim için. Sonrada kalk git. Hani senin bir yardımcın vardı. Adı Kemal miydi ne Seni şimdi merakla bekliyordur.
O da biliyordu bu son görüşmemizdi. Artık yolun sonuna geldiğimi hissediyorum. Ama mutluydum hiç olmadığım kadar. Bu güne kadar hayatıma birçok kadın girmişti ama sadece iki tanesi yaşantıma yön vermişti. Biri ayrıldığım eşim diğeri ise Veda. Arkasında bıraktığı parfümün kokusunu içime derin derin çektim. Garson kıza iki çay söyledim.



Tuğrul Ahmet Pekel 2011/ Haznedar