BİN KÜÇÜK SÖZ “SENİ SEVİYORUM”
Süleyman KARACABEY
Çıngı Kültür Sanat ve Edebiyat Dergisi Sahibi.

Tam zamanıydı. Gün güneşin etkisiyle bir başka gülümsüyordu hayata. Kainat kuş sesleriyle doluşurken, baharın her türlü yeşili adeta ruhlara huzur veriyordu. Fakat içimde farklı duygular terennüm ediyordu.Sebepsizdi bu terennümün varlığı. Adını koyamadığım duygular geziniyordu dimağımda. Ve şimdi tam zamanıydı. Eski ahşap masama varıp, oturması işkence gibi gelen tahta sandalyemin üzerinde ve daktilomun başında olmalıydım. Canımın sıkıntısından ne yapacağımı bilemez haldeyken içimden geçenleri yazmalıydım. Neler yapmak istediğimi, yapmak isteyip de yapamadıklarımı, hayallerimi, özlemlerimi , en önemlisi de seni yazmalıydım.

Aslında O da yazmasını da okumasını da seviyordu da nedense sadece benim ona olan yazdıklarımı umursamazlıktan geliyordu.Olsun yinede içimden geçenleri yazmalıydım. Biliyordum içinin kıpır kıpır ettiğini, bana olan duygularının yalın halinde duru bir sevgiden kaynaklandığını da biliyordum. Ama Sadece beni şımartmamak adına ilgisizmiş gibi davranıyordu. Bir keresinde bir tartışma esnasında benim için neler düşündüğünü beyan edercesine savunma yaptığını anlatmışlardı. En yakın arkadaşından duymasam belki inanmazdım. Belli etmesem de o an içimden çok mutlu olmuştum. Ah.. birde bunları yüzüme karşı söylese.
Gerçekler hep böylemiydi acaba, Gerçekleri söylemenin zor olduğu söylemişti babam da neden zor olsun ki diyerek önemsememiştim. Oysa şimdi çok daha iyi anlıyordum. Sevgisi gerçekti, her haliyle hissettiriyordu, ruhumun mutluluktan çarpan kanat sesleriyle mest oluyordum. Ancak hep yarım kalıyordu. Hani eskiler derler ya “Kalp ile tasdik dil ile ikrar” diye… bu söz belki başka bir mana ihtiva etse de benimde sevdiğimden beklediğim ve istediğim tamda buydu. Yarım kalıyordu hep, kalp ile tasdik ettiğini neden dil ile ikrar etmezdi ki. Benimse beklediğim yüzüme karşı ikrar etmesiydi. İşte o zaman mutluluğum tamam olacaktı. Ya sonrası… sonrasını aslında hiç düşünmemiştim. Bu durumda da düşünmenin sırası değildi… önemli olan sevdiğini ikrar etmesiydi. Dünya malına bedeldi bir çift söz.
Oysa ne çok sevdim , adına şiirler yazdım, çok sevdim gündüzüme isim, geceme yıldız yaptım adını. Çok sevdim, Kurak bir toprağın yağmura olan sevdası gibi özlemle bekledim, genç bir kızın gelinlik hülyası gibi hayallerinle sevdim.
Aslında hücrelerime nüksettiğini, amansız bir hastalık gibi tüm bedenimi sevgisinin sardığını biliyor. Attığım her adımda dilimden düşmeyen zikrim olduğunu, gözlerinin deryalar gibi engin soğuk sular gibi her bakışında yüreğimi serinlettiğini biliyor. Aslında yaşamamın manasının kendisine olan sevgim olduğunu biliyor. Buna rağmen halen ikrarını bekliyorum. Bir küçük söz seni seviyorum….
Hani hep söylerdin, insan sevdiğini yüzüne de demeli diye. Öyle ümitlenmiştim ki bu sözü senden işittiğimde. Çok zaman geçti aradan ben yine ümidimi kesmedim. Ama sen neden bu sözü yerine getirmedin Neden… Neden ?
Mevsim rüzgarının ardına takılıp uçan sevda yaprağımı sandın yoksa. Hoyrat esen rüzgarın etkisiyle yüze vuran ılık bir dokunuş mu sandın gönlüme düştüğün zamanı. Oysa seni ilk görüşte etkilenmiştim. İlk görüşte bir gülüşün, masum bakışların, kahverengi gözlerinin içinden süzülen tertemiz bir ruhun varlığı kazınmıştı beynime. Ben heves değilim, heveskar da değilim. Denizin derin koylarında limana demir atmış gemiyim oysa. Hareket etmesi için tek yolcusu sensin bunu unutma. Ne gelip geçici bir duygunun içindeyim, ne de bu günü kurtarmanın telaşındayım. Ben seninle bir ömür birlikte yaşayıp gözlerimi senin ellerinin kapatmasında kararlıyım.Oysa bir çift güzel söz bunu ne güzel anlatır.. Seni Seviyorum sözünün esrârında göreceksin unutma.x

Gönlümün bir şelale gibi sana doğru akması, Ruhumun alev alev yanana yangınlarını söndürmüyor. Her geçen gün bir kat daha artan özlemin sonumu hazırlıyor. Sana bunca yakınken, bir tarih kadar uzakta kalmak ne büyük bir acıdır bir bilebilsen hani.
Sözler kuş misali havada uçuşurken, içinde duymak istediğim bir güzel söz “Seni seviyorum”
Tüm dertlerimin ilacıdır bunu unutma ey sevgili.26/04/2011-KAYSERİ