‘’Baskın! Kimse kıpırdamasın.’’

Serdar’ın arkadaş toplantılarına girişi böyledir. Uyarısına kulak asan olmaz, o da herhangi bir tepki beklemez. Gelirken asla elleri boş olmaz. Çerezlerden sorumlu odur.

‘’İçkileri siz getirin’’ der, ‘’Bir de onları taşıyamam.’’

Yandaki apartmanın altında tekel bayi olduğu için içkiler sorun olmaz. Zaten sadece demlenmek üzere içildiğinden fazla içki de tüketilmez. Toplantılarda zihnimizin açık olması gerekir.

Serdar çerezleri mutfağa bırakıp, aceleyle yanımıza geldi:

‘’Haberi duydunuz mu?’’

Hepimiz Serdar’a baktık. Paltosunu bile çıkarmamıştı. Onun gibi ağırkanlı bir insanı bu kadar heyecanlandıran konuyu merak ettik. Yine de hemen sormadık. Grubun elebaşısı Zihni oturduğu yerden:

‘’Önce üstünü başını çıkar. Rahatla, ondan sonra tartışırız haberi.’’ dedi.

Serdar kös kös antreye döndü. Paltosunu çıkarıp geri geldiğinde hevesi biraz kaçmıştı.

‘’Asma suratını. Hadi anlat. Neymiş o haber söyle.’’

Belki de naz yapacaktı ama duyduklarını daha fazla içinde tutamayacağından konuşmaya başladı:

‘’Libya hava sahasında bir F-15 düşmüş!’’

Sessizlik oldu. Ben zarları sallamayı bırakan Cihan’a döndüm, Cihan karşısındaki Murat’a baktı, Murat da Zihni’ye. Zihni ise yerdeki desensiz halıya bakıyordu. Sonra kafasını kaldırdı ve sordu:

‘’Sebebini açıkladılar mı?’’

‘’Teknik arıza dediler ama gerekli yerlere yerdeki füze savunmasından olduğu bilgisi gitmiştir.’’

‘’Olabilir’’ diye söze girdi Cihan. ‘’Şimdi hem senatoya, hem de müteffiklere ‘Hepimizin radarda görünmeyen uçaklara ihtiyacı var’ hikayesini satabilirler. Uzun süredir artan maliyet yüzünden F-35 leri nasıl pazarlayacaklarını düşünüyorlardı.’’

Cihan’ın hala zarlarını tuttuğu tavlanın sonu gelmişti. Murat kalkıp mutfağa gitti. Bira şişelerini açtığını duydum.

‘’Peki bunun Libya’daki operasyona etkisi ne olacak?’’

‘’Amerika’nın pek bulaşmak isteyip de bahane aradığı bir harekat değil bu. Petrol fiyatları aşırı oynamadığı sürece seslerini çıkarmayacaklar. Adamlar ihtiyaçlarının yüzde kırkını üretiyorlar zaten. Gerekirse de ellerinin altında dünyanın en büyük ikinci petrol rezervlerine sahip Kanada var. Asıl dertli olan Fransa ile İtalya.’’

İçeri biralarla giren Murat:

‘’Herkesin derdi kendine.’’ dedi. ‘’Peki biz ne yapacağız?’’

Zor bir soruydu. Zihni dudak büktü:

‘’İlk elde Libya’nın durulması gerekiyor. Ama kabile yapısı yüzünden Kaddafi gitse de durulacak gibi değil. Ama değişimin yayılmaya devam etmesi lazım. Sırada Cezayir var. Cezayir kıvılcım alırsa, Fransa iyiden iyiye ateşlenecek. Sonrasında çeşitli grupların arasında koordinasyon söz konusu.’’

Zihni gayet olumlu bir tablo çizmişti ama söylediklerinin gerçekleşeceğinden emin değildim.

Murat biralardan sonra çerez servisine geçmişti. Bu sırada telefon çaldı. Çerez çanaklarını elime tutuşturan Murat telefonu açmaya, yatak odasına koştu. Bir süre ne konuştuğunu duyamadık. Sonra içeriye seslendi:

‘’Zihni! Kandehar arıyor.’’

‘’Yuh! Pencereyi aç, dışarıya bağır bari.’’

Zihni söylene söylene yatak odasına gitti. Bir şeyler oluyordu ama gelişmelerin ne yönde olduğunu anlamak için Zihni’nin dönmesini bekliyorduk. Murat yanımıza gelmiş, sakin sakin çerezlerden atıştırmaya başlamıştı bile. Neden sonra Zihni salonun kapısında gözüktü.

‘’Çocuklar, görev beni bekler. Kusura bakmayın, gitmek zorundayım.’’

‘’Ne görevi ya? Bahsetmedin mi bu akşam buluşacağımızdan?’’

‘’Bahsettim de, bugün üçüncü çıkma yıldönümümüzmüş. Onu unutmuşum. Bütün izinler kaldırıldı, Selma beni bekler.’’

Hepimizin keyfi kaçmıştı.

‘’Asmayın suratınızı. Salı akşamı özel seans yapar, arayı kapatırız.’’

‘’Ne kapatması! Oyun devam ediyor, biz senin Selma’yla buluşman yüzünden geride kalıyoruz. Tonla karar almamız gerekiyor, Libya hava kuvvetleri gibi oturacağız sen yokken.’’

Paltosunu giyen Zihni gülümsedi:

‘’O zaman siz de başka oyun oynayın. WoW’da dancın mancın yapın.’’

Zihni’nin unutkanlığı bize Kuzey Afrika operasyonunda geri plana düşmeye malolmuştu. Bir daha da belimizi doğrultamadık.