Okuduğunuz
yazı
5.3.2011 tarihinde günün yazısı olarak seçilmiştir.
.
.
Paylaş:
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Harika keyif verici bir yazı dili, tebrik ediyorum bu güzelliği başarınız daim olsun bir sonraki yazı yoruuma kapalıydı onu da kutlarım, çok güzeldi selamlarla
Ne diyem;hep hüzün mü olacak anneye mektuplarda? Hiç mi gülümseyen tarafları olmayacak,hep gözlerimiz dolacak mı?
Benim anamın da seninkinden aşağı tarafı yok ama ilginç bir anısını anlatayım da biraz moralimiz yerine gelsin.
Rahmetli anam,bir gün akşam yemeği için makarna pişirmeye kalkıyor. Makarnaya azıcık tuz atacak. Biraz alıp atıyor,tadına bakıyor;tuzsuz olmuş diye biraz daha atıyor.Sonra yine tadına bakıyor, "amanin bu makarna tuzlu olacak yerde şekerli oluyor" diye biraz daha tuz atıyor... Sonradan jeton düşüyor ama;biz de o akşam şekerli makarnayı yemiş oluyoruz...
Herkesin az çok bir tarzı var Ayhan Abi. Benim sayfama gelen de hüzünlenecek ister istemez, el mahkum:))
Bu mektuplar bir seri. Güldüreni de vardı, umut aşılayanı da. Ama "anne" demek hep hüzündür benim kalbimde. Herkesin kendi biriktirdiğine göredir uslubu. Ne yapalım :))
"Arabesk" kavramı çok farklı içerikler barındırıyor. Yazım arabeskin neresinde bilmiyorum ama, Türkiş değil miyiz, doğal olarak yaşantımız arabesk. Koca dayağı ve aldatması arabesk, geçim derdi arabesk, aşklar zaten arabesk...Kültürümüz bu biraz da...Kopamıyoruz doğal olarak. Ben elimden geldiğince özgün olmaya çalışıyorum. Ama galiba özgünlük de bir yere kadar...
Yazma işini seriye bağlayamıyorum. Yazdıklarımı ben beğenmeliyim ilk önce. Bu da çok zor oluyor. Günde kaç yazı kaktlettiğimi bilsen şaşarsın:)) Bu demek değil ki her eklediğimi çok bğeniyorum ya da başarılı buluyorum. İnsan kelimelerle savaşır mı? Ben savaşıyorum işte. Bazen ağır yaralı da olsa ortaya bir şeyler koymaya çalışıyorum.
Bu arada sdizleri de takip ediyorum. Sessiz sedasız belki ama, kaçırmamaya gayret ediyorum.
Anneciğine rahmet diliyorum. Onunki de bir şey mi? Ben makarnaya tuz diye "fay" diye bir deterjan vardı, kutusu da tuzluğa benziyordu işte onu boca etmiştim. Doğal olarak köpürmüştü makarna. Şekerlisi yenir ama, deterjanlısı pek makbul değil malarnanın.
Desteğin ve varlığın için teşekkür ediyorum. Eleştirel bakış açından dolayı da. İyi ki var dediklerimdensizn Sevgiler saygılar sana....
küçük kızım sık sık anne anneanneme benzemeye başladın dedikçe hoşuma gidiyor.Özlem ve sevgi yakındada uzaktada olsak hep aynı.Onların gönlünü hoş tutmak galiba bizleri mutlu eden tek şey. Kalem güzel olunca duygular su gibi akıyor. Sevgilerimle...
Hüzünlüydü, üzdü. Edebi olarak mükemmel bir dille ustaca yazılmış bir mektuptu, mutlu etti. İkisi bir arada. Tebriklerimle Aynur Hanım, Saygı ve sevgiyle kalın...
Anne kelimesi zaten başlı başına hüzün değil mi sayın Akdemir?
Edebi yönden başarılı bulmanız beni sevindirdi. Sanılanın aksine bu anneme mektuplar serisi bir iç döküşden ziyade, "edebi bir çalışma yapma çalışması." Mektup dalını seviyorum. İdealim mektup tarzında roman yazmak -ama birgün- şimdi değil...
Bu yönde daima eleştirilerinizi bekliyorum. Kırılacağım düşüncesiyle gerçek fikirlerinizi söylemekten çekinmeyiniz.
Hergün kesintisiz iki saat annemle konuşmazsam nefes alamam. O beim haritam...Onsuz yolumu bulamam. Siz de sevgili anneciğinizi sık sık arayın...Ne kadar meşgul olsanız da...
Onore edici sözleriniz beni beni mutlu etti. Teşekkür ederim. Sevgilerimle.
Doktor, en az haftada bir tane almamı istedi bu anneli yazılarından . Uzun süredir bulamıyordum; bu gün elime geçti ve aldım bir tane. Gözlerim çözülüverdi. Ana etkisi mi yoksa yan etkisi miydi bu; bilemedim.
Anne değilim ki ben babayım ve de dostum sadece. Öyleyse neden bu kadar dokunuyor bu anne yazıları bana ?
(Haddim olmayarak bir tavsiye bir rica benden : Lütfen annen okumasın. Susturamazsın uzun süre. Gözlerinde yaş kalmaz. )
Annem bütün yazdıklarımı okuyor. Ne kadar sözlerimin edebiyat süslemesi olduğunu söylesem de, haklısınız ağlıyor. Yapacak bir şey yok.
Doktor size hüzün tavsiye etmiş olamaz değil mi? Bence neşeye yürümeli insan. O yüzden bu mektuplardan ziyade sevgili Irızanın güldürürken düşündüren yazılarını tavsiye edeceğim ben de size...
Sevgi Salman hanımefendinin dediği gibi yaşımız kaç olursa olsun anne özlemi hiç bitmiyor... Bende anamı hatırladım...Sol göksümün altı sızladı yine.... Anneye olan özlemi yürekten anlatan bir yazıy dı ...
Anne sevgisi ve özlemi tüten duygulu bir mektuptu. Kaleminden dökülenler hep ruhuma dokunmuştur. Tebrik ediyorum. Çok etkileyici ve güzeldi. Sevgilerimle...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.