Her şey hazırdı. Yaş pasta, özenle hazırlanmış masanın üzerine yerleştirilmişti. Davetlilerin gelmesini sabırsızlıkla bekleyen Edibe (Edebiyat Defteri) , oradan oraya koşuyor, heyecanla zıplıyordu.

Tam beş yaşına girecekti.Neşeli, cıvıl cıvıl bir çocuktu. Yüreği insan sevgisiyle doluydu. Sanki o yüreğinin içine milyonlarca insanı sığdırırdı. Tanısın tanımasın, herkese selam verir, konuşurdu. O yüzden de mahallelerinde ona Minik Prenses derlerdi. İki katlı evlerinin bahçesinde oyun oynarken, yoldan geçen herkesle tanışır, muhabbet ederdi.

Anne ve Babası, onun bu özelliğinden dolayı gurur duyuyor, aynı zamanda da endişeleniyorlardı.

Birden çığlık atmaya başladı Edibe.

_ Anne ! Baba geldiler geldiler...

Onun bağırmasıyla, Kerime Hanım, Yaşar Bey cama yaklaştı. Dışarıya baktıklarında, beklerinden de fazla kişinin geldiğini gördüklerinde, paniğe kapıldılar. Zira, hazırlanan yiyecekler gelenlere yetmeyecek gibi görünüyordu.

Kerime Hanımi biricik kızı Edibe için elinden geleni yapmaya çalışmıştı. Günlerdir ayaktaydı ve yorulmuştu. Mükemmel bir yaş günü olmasını istiyordu.

Baba Yaşar Bey ise değişik bir kutlama istemiş, kimseye bilgi vermeden bir organizasyon hazırlamıştı. Karı koca okumayı seven insanlardı. O yüzden de aynı şeylerden zevk aldıkları için anlayışlı davranıyorlardı birbirlerine... Kızları Edibe’ nin de Edebiyatın içinde büyümesi kaçınılmazdı.

Kızına unutamayacağı bir yaş günü olmalıydı. Bir şiir ve öykü yarışması düzenledi. Seçici kurulu da seçti. Yarışma tarihi, koşulları aylar öncesinden duyurdu. Ödül törenini de, kızının yaş gününe getirmeyi özellikle seçti.

Bir gecede iki güzel şeyi kutlamak çok hoş olacaktı. Bu düşüncelerinden sıyrıldı ve kapıya çıktı. Misafirler yavaş yavaş salona girdi. Bir kısmı bahçeye çıkmış, sohbet ediyordu.

Edibe, pastanın mumlarını üflemek ve gelen hediyelerin heyecanı içinde zıplıyordu. Yaşar Bey, konuklarının karşısına geçti ve konuşmaya başladı.

_ Sevgili dostlarım hoşgeldiniz. Hepinize teşekkür ediyorum. Beni bu önemli gecede yalnız bırakmadığınız için minnettarım size. Biricik kızımız Edibe’ nin doğum günü . Aynı zamanda da, ilk kez düzenlediğim bir organizasyonun ödül töreni. Şiir ve öykü yarışmasında dereceye giren yazar arkadaşlarımızı buraya davet etmeden önce, izninizle kızımın pastasını üflemesini isteyeceğim.

Salonda müthiş bir alkış tufanı koptu. Herkesin yüzü gülüyordu. Birlik ve beraberliğin izleri yüzlerine yansımıştı sanki. Bir aile gibi sıcak, samimiydiler.

Edibe, mumları söndürdü. Arkasından, ödül töreni başladı. Herkes heyecan içinde bekliyordu.


Yaşar bey;

_ Evet sevgili dostlar, şiir dalında 1. Edebiyat Defteri

Öykü dalında 1. Edebiyat Defteri


Bütün konukların yüzünde bir sevinç belirdi. Ödül hepsinindi. Edebiyat Defteri, geniş bir aileydi. Bütün yazarlar ödüle layık görülmüştü.


İyi ki doğdun Edebiyat Defteri. İyi ki varsın. İyi bi buradayım.


Sayın yöneticilerim, bilmeden aslında size de bir fikir vermiş oldum. Bir öykü, şiir yarışması sitemiz için çok güzel bir girişim olacaktır. Ne dersiniz. Sevgilerimle ....