"sıkıldın sen benden " dedi...
"hayır, senden değil kendimden sıkıldım ben bu ilişkide..
sen hiç yoksun ve ben seni oynamakta yetersiz kaldım kendime...!"
dememe gerek var mıydı ki.?


çok yoruldum...
bazen istiyorum ki o da benim için yorulsun...

düştüm yine kendime, kimse cesaret edemedi içime girmeye...

seni hiç göstermedim kimseye, hep kendim için sevdim…
bencilce, bence sahiplendim…

sevgide ayarım olmadığını hep bildim hep de söyledim, hep...

aşk"la alakası yok bu halin, ben her duygumda seni sardım kendime
bu sadece an meselesiydi, an"lık uçuşlara sakinleştirici hadisesi...

çok mu korkuttum sevgiyi ? bilemiyorum demek isterdim
ama biliyorum, hep bildim...

öğrenemedim, içimdeki gözyaşlarını göstermeyi,
sen sadece sevmeyi biliyorum sandın
çünkü ben hep sevgimi paylaştım...

sonu olmayan, sarıp-sarmalayan, karşı konulamayan
ve nihayetinde korkutan bir sevgi bu...

arı ve saf…
hiçbir gereksiz hesaplaşması olmayan ve kötü duygu barındırmayan…
öylesine alıştık ki biz sevgilerde günlük yaşamaya ve pis oyunlara
e bünyeler kaldırmadı / kaldıramadı böylesini…

çok görmüyorum,
kendim bile çoğu zaman korktum böylesine sevebilir olmaktan…
zamanla alışıyor insan…zamanla alışıyor kendisine…
ama kimseyi alıştıramıyor böylesine …
garip ki kimse elindeyken farkına varamıyor, korkuyor,
kuşku duyuyor, hep bir acaba barındırıyor içinde…

sonuç mu ?
her giden geri dönüyor…
her giden, dışarıdan baktığında daha çok anlam yüklüyor…
her giden, elinden kayıp gidenin ne olduğunu
ancak kaybettikten sonra fark ediyor…

ne acı…
bir yerde bir yanlış var…
ben mi veremiyorum bendeki duyguyu bu kişilere diye düşünüyorum bazen ?
ya da hep bunu anlayamayacak buna değmeyecek yüreklere mi düşüyorum ben .?

belki de bu kadar güçlü olmak zorunda değilim sevgide…
her şey burada başlıyor ve bitiyor bence…
güç…


ne komik,

“erkekler sevgide güçlü olan kadınlardan korkuyorlar bacım..:)”

diyorum ve bu yazıyı noktalıyorum,
yazı ile birlikte noktalananlarda dahil olmak üzere…


“…oysa ben hep çıplaktım sana karşı / duvarlarımı- kalkanlarımı hep hiçe saydım sende…”

...


‎"çıplaklık en güzel sana yakışırdı
tenin ruhundan sıyrılıp yüreğinle kalınca..."

Gökay Birkan SUCAKLI



25.02.2011/ “el/veda” dnzc_



Teşekkürler...
Gönülden, günümden...
Dostluğumla hep...