Neredeyse bütün işlerimizde çıkar merkezli düşünmeye, çıkar merkezli işlerimizi yapmaya başladık. Çıkarım olmazsa yapmam, benim çıkarım ne gibisinden laflara aşina olduk. Uluslararası düzlemden tutun ta kişiler arası ilişkilere kadar bu sözcükle yatıp kalkmaktayız.
Çıkar deyince aklıma hep başkasının aleyhine faydacılık gelmektedir. Bu anlayış makro anlamda; iktisadi bir alanda kendisini gösterdiği gibi sosyal ve siyasal alanda; bireysel ilişkilerde kendisine hatırı sayılır bir yer bulmaktadır. Çıkarcılık; Kendi faydasını temin etmek için her anlamda başkasının&başkalarının zarar etmesini normal gören hastalıklı bir ruh halini üretmektedir. Üreyen, yayılan bu sorunlu mantık üzerine oturtulan ilişkilerin aktörleri mecburi olarak yapıyı devam ettirecek ve ettirmek isteyecekler, belkide bu yapının yılmaz savunucuları olacaklardır. Aksi takdirde sistemin dışında kalarak çıkarlarını koruyamayacaklardır. Birbirlerini destekliyor gibi görünmelerinin altında veya arkasında menfaat birliktelikleri gelmektedir.
Uluslar arası siyasetin birbirine omuz verme, geliştirme temelinden uzak Makyavel bir anlayışın pençesinde olması düşman devletler mantığını öne çıkarmıştır. İttifak yerine medeniyetlerin çatışması doktrini bu hastalıklı mantığın tabii sonucudur. Her devlet; kendi lehine yararlanılması gereken bir alandır anlayışı sulhu değil alttan alta düşmanlığı beslemektedir.
Çıkar gurupları güçlü ülkelerin iktidarlarını yönetmektedir. Demokrasi getirme adına ABD ve yandaşı çok uluslu güçlerin Ortadoğu’da sergiledikleri müstemlekeci anlayış Makyavelist felsefenin sonucudur. Kimsenin demokrasi getireceği falan yok, bu ülkeler için getirilecek demokrasinin anlamı: çıkardır. Irak ve diğer İslam ülkelerindeki yer altı ve üstü kaynaklar; iktidara yakın çok uluslu şirketlerin kazancı; demokrasi getireceğiz palavrasının perde arkasındaki asıl gerçekliktir. İnsanların kitlesel ölümleri, hayvanların telef olması, doğal çevrenin bozulması önemli değildir kendilerine dokunmadığı müddetçe.
Uluslar arası bağlamda bu ve buna benzer ilişkiler âli siyasetleri(!) belirleyip yön vermektedir.
Bireysel anlamda ise bu anlayış; birbirini kandırma, yalan söyleme, başkasının eksiğinden istifade ederek kendisine fazlalık üretme, saygınlık kazanma adına olmadık dalavere peşinde koşma, hak etmediği halde makam ve mevki yolunda onu elde etme adına sahte say’u gayreti gösterme kirli ruh hallerinin değişik şekil ve tonlarda tezahürleridir. Cemaatimize, cemiyetimize, derneğimize, partimize her ne ise hak etmediği halde başkalarının aleyhine bir konum kazandırma adına yapılan ve yapılacak olanları bu cümleden olarak görmekteyim. Uluslararası ve ulusal anlamında insanların canı, malı ve kanı üzerinden menfaat temin etme merkezli açıklamaları, beyanatları sorunlu çıkar anlayışı olarak gördüğümü söylemek durumundayım.
Tabii ki karşılıklı olarak; diğerini eksiltmeden, azaltmadan; düşürmeden düşeni kaldırarak; diğerini çoğaltarak, yardım ederek yardım alarak büyümek yücelmek baş tacı olanıdır vesselam…