6
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1534
Okunma

’Düşüncelerinin davranışlarına hükmetmesine izin veren zayıftır;
davranışlarının düşüncelerini denetlemesini sağlayan ise güçlü’
merhaba anne
yine ben geldim
kırgın ve yorgun kızın
ne çok kan kaybetmişiz anne bir bilsen
ne çok kayıp varmış ömrümüzde
görsem de konuşsam da yetmiyor hep merak ediyorum
seni düşünüyorum bu aralar en çok anne
çünkü senden başka sığınağım yok
elimde olmadan kahrediyorum birşeylere
sende kahrettin mi anne insanlara bazen?
kapıyı çarpıp gidebildin mi kızdığında?
bilmediğin uzakları özledin mi anne düş kurduğunda?
haksızlığa hedef olduğunda sonuna kadar savunabildin mi kendini?
peki ya doğruların anlaşılmana yetti mi?
anne ben çok yoruluyorum günleri yoğurmaktan
durmaktan bıkıyorum, yola koyulmaktan da sıkılıyorum
her şey üzerime geliyormuş gibi, bir ben sağ çıkıyormuşum gibi sanki savaşlardan
anne aslında çok mutluyum bilmediğin kadar hemde
telaşlardan anlatmaya fırsat olmuyor
seni özlüyorum en çok
özlemin de olmasa mutluluğum pahabiçilemez
anne tuhaf tuhaf insanlar çıkıyor karşıma
keşke seçim şansımız olsa da hayatımıza giren insanları ayıklayabilsek!
şöyle bir süzgeç olsa mesela, yukarıda sadece iyi niyetliler kalsa…
ve aksa gitse art niyetliler…
anne ben kimseye senin de öğrettiğin gibi tutamadığım yeminler vermedim
ama bu insanlar çok gaddar, benden hep güvence istiyorlar, sebepsiz güvenmeyi ve anlamayı denemiyorlar!
biliyor musun en çok anlaşılamamak canımı acıtıyor, anlatmaktan yoruluyorum kendimi
ben sussam, suskunluğumdan anlaşılabilse keşke her hissim..
kuvvetimi yüreğimin en sağlam yerine gömdüm anne
artık kendi kendimin ’efendisi’ olmaya karar verdim
ben istemeden kimse canımı acıtamayacak, ben istemeden kimse yaklaşamayacak kalbime
kimse üzemeyecek beni artık, çünkü onlara sadece benim belirlediğim sınırlarda yürümelerini, benim okyanusuma benden habersiz giremeyeceklerini söyleyeceğim...
okyanus benim, inciler benim, balıklar benim, deniz kabukları benim, gemiler benim, tuzlu sular benim...
kimselere veremem onları...
insanlar beni incitemeyecek artık anne, için rahat olsun...
yorgun ama ümitli, avare ama güçlü, med-cezir ama yüreği hala sağlam olan kızın senin duaların ve senin öğrettiklerinle yoluna devam ediyor...
kötü kalplilere, zalimlere, fitne fücura söyleyecek sözleri yutkundum anne, herkes işine bakmalı değil mi hayatta!
öyleyse eyvallah anacım...
çok uykum geldi, uyumalıyım…
öpüyorum o pembe yanaklarından
gül kokuşlu annem, annemmmm…
kızın, fulya….
şubat2011