Yüreginizin kuytularında ne duygular saklıdır erilmez,çekip çıkarmak istersiniz de ulaşamazsınız. Yaşam boyunca bir kenara itilmişlerdir çünkü. Hep bekle zamanın gelsin denmiştir. Onlarda küserler size, kaçarlar. Kendi kendinizden kaçmak budur belki de yapmak istediklerinizi ertelemekten,başkalarını mutlu etme çabasına girmenizden,onlarda alışır artık saklanmaya ve yıllar geçer zaman tükenir hazan yaprakları gibi dökülmeye başladıgınız da şimdi zamanı diye çıkıverirler ortaya yılların acısını da alırlar yanlarına düşene bi de sen vur mantığıyla duygularınızda cephe alır size….
Aylar yılları kovalarken birden bire hayatınızı değiştirecek sihirli bir değnek dokunur adeta. Ne olduğunu anlamaya fırsatınız olmadan engin, pırıl pırıl duygular yeşerir gönlünüzde.Adını koymaya korkar yüreğiniz; şaşırır sorgulamaya başlarsınız. Aradığınız umutla beklediğiniz aşk kapınızı çalmaktadır.Önce denersiniz kendinizi duygularınızın isimsizliği, acabalarınız, keşkeleriniz ard arda sıralanır ve sonra farkındalığınızı ölçersiniz .Evet siz aşıksınız. Ruhunuz açlığın doruklarındayken, yüreğiniz yalnızlık fırtınasında itilip sarsılırken, hüzün bulutları aralanmış, güneş sizin için yeniden doğmaya başlamıştır.
Yaşamım boyunca sloganım şu olmuştu:
UMUDUNU YİTİRME ÇÜNKÜ HAYAT SÜPRİZLERLE DOLU...
İnandım, belki sığındım umutlarıma... Hayat yolunda tek olmayacağımı düşündüren, sevgisini,sonsuz ilgisini esirgemeyen, yaşam kaynağım,hergün yeniden doğan, ısıtan ve aydınlatan güneşim var artık.Onunla mesafelerin, imkansızlıkların derin sularında bile mutluyum