Bazı yazılarına yorum yazmıyorsam bil ki hoşuma gittiğindendir. Yo yoo yorum yazmamak hoşuma gittiğinden değil yazı hoşuma gittiğindendir. Şöyle güzel, böyle güzel methiyeler dizip sinirlerini germek istemediğimdendir. Durduk yere başıma iş mi alayım seni kızdırıp ta :- )

“UMUT” ta da öyle olmuş. Verilmek istenen birden fazla mesaj var, ana fikri kardeş, kardeş pay etmişler aralarında. Şurada noktası fazla, burada virgülü eksik, de si bitişik, da sı ayrı şeklindeki dilbilgisi bilmişlikleri desen beni fazlası ile aşar, haddime mi?

Bazen sana yapılan yorumlara verdiğin cevapları okuyorum, ilginç itiraflarda bulunuyorsun yazıların hakkında. . “Aslında benim içime sinmedi”. “Çok kısa bir vakitte -tabi on dakikaya vakit denirse- yazdım.”, “Anlatmak istediğimi yansıtamadım”, “Sadece ve hiç düşünmeden yazmak istedim. Hiç ara vermeden bakalım kalem ne diyecek dedim. Bunlar çıktı.” gibi.

Doğuştan gelen bir yeteneğin oluşturduğu aşırı kendine güven mi, yoksa aşırı özgüvenin gaza getirdiği bir maharet mi? Ne dersen de, kızsan da ortada böyle bir vaka var. Yani hem yetenekli, hem zeki hem de kendine güveniyorsun.

Aşırı güven iyidir de, fazlası zafiyete sebep olur. Bu zafiyet yazı içerisinde çürük diş gibi hemen kendini belli eder. Bazen sızı verir, bazen görüntüyü bozar.


Bu yazın ile alakalı sızı vermese de görüntüyü bozan birkaç tane konuya değineyim müsaadenle.

1- “Ampulü kırık lambaya bakıyorum. O da biliyor kimin hanesine aydınlattığını. Kırık camına rağmen direniyor, sönmüyor.”

Edison yaşasaydı çok gülerdi bu cümleye herhalde. Ampulün camımı kırık, lambanın camımı.
Gelişen teknolojiye rağmen ampulün tasarruflusu, rengârenklisi, letlisi vs her şeyi icat edildi de bir kırık camına rağmen yananı icat edilmedi maalesef. Sanırım anlatmak istediğin lambanın ampulünün değil karpuzunun kırık olduğu idi.

[Meraklısına not:
Lamba: Petrol gibi yanıcı bir madde yakarak ya da elektrik akımıyla içindeki teller akkor durumuna geçerek ışık veren, ışık kaynağı. Radyo alıcılarında ve televizyon yayınlarında kullanılan, havası boşaltılmış ya da içine düşük basınçlı bir gaz doldurulmuş cam, seramik ya da çelikten ampul

Ampul: İçinde, elektrik akımı ile akkor durumuna gelerek ışık verebilen bir iletkeni bulunan, havası boşaltılmış cam şişe:

Karpuz: Lambayı korumaya, ışığını yaymaya, dağıtmaya ya da ışığının rengini değiştirmeye yarayan, saydam ya da yayıcı maddeden yapılmış kılıf.(kaynak: TDK Büyük Sözlük)]

2- “Elektrik kaçak” diyor. Kesmişler”

Hımm,
Elektrik kaçak olduğu için kesilmez, borcu ödenmediği için kesilir. Kesildiği içinde kaçak kullanılır. Kaçak kullanıldığı içindir de bırak lambayı evin her yerinde kullanılır, mutfağa üç göz elektrikli ocak, banyoya elektrikli şofben, salona da bir “ufo”. Aynı Arabın yağı bol bulduğunda yaptığı gibi. Yaşlı teyze enayiliğine doymasın.

3- “Gözlerim nasırlı tırnaklarla ağırlaşan parmaklarını izliyor ve soba kolisini görüyorum.”

Nasırlı el, ayak duydum da tırnak duymamıştım, o senin dediğin “mantarlı tırnak” olacak galiba. Soba koliye sığdığına göre muhtemelen elektriklidir, garanti çakma “ufo”dur (Demiştim ben, ha bu arada Ali ağabeyi ikaz et haybeye odun, kömür almasın, ödenmemiş elektrik faturalarını ödesin yeter)

4-“Bu parayı ona uzatmaya utanırım. Düşürmüş numarası yapıyorum.”

Sen düşürmüş numarası yapıyorsun da, ya teyze numarayı yemeyip parayı fark etmese. Veya fark ettiğini farz edelim, parayı gördüğünde nezaketen de olsa “pardon bu para sizden düşmüş galiba” demesi gerekmez mi?


5-“ Alo, kasap!”

Buradan şunu anlıyoruz, daha doğrusu anlayamıyoruz.
a- Kasabın adı yoktur
b-Adı sarı çimeli Mehmet ağadır
c-Veya kasap lakabıdır
d-Kasapla Ali abi çok samimidir, enseye tokat gidiyorlardır
e-Ali abi çok kaba birisidir

6- “adrese beş yüz kilo kömür ve beş çuval odun getir.”

Sanki beş yüz kilo yerine “yarım ton”, beş çuval yerine “bir çeki” kullanılsaymış daha kip duracakmış, sankim.

7-“ Ben de yaşlı kadını arıyorum.”

Nerden arıyorsun yaşlı kadını, cepten mi? Nee yaşlı kadının bir de cebimi var. Söylememiştin ki ama.

8- …………. :- )

Abarttım galiba, şaka, şaka tebrikler

Selamlar