“Son bir haftayı nasıl geçirdin?” diye soracak olursanız?
Elimdeki romanı bitirmek için gayret gösterdim. Kalın bir roman.Kitapçının önünden geçerken kalınlığı ilgimi çekince,dayanamayıp satın aldım.Böyle kalın kitaplara oldum olası merak etmişimdir. “Ben, bir öykü yazmakta zorlanırken,ecel terleri dökerken, bu denli kalın kitabın yazarı, nasıl bir kurguyla bu işin altından kalkmıştır “diye düşünmüşümdür.
Kitaba başlamamla birlikte dünyama çekildim ve dışarıyla ilişkimi kopardım …

Yazar,romanında,Sanatla yaşamı yoğurmuş adeta. Yapılan kurgunun insanda yarattığı yanılsama ve otantik(orijinallik) oluş gibi ana temaları ustalıkla irdeleyen harika bir roman.

Kitabın kalınlığı sizleri ürkütmesin. Elinize aldığınızda benim gibi romana hipnotizma olacağınıza şimdiden inanıyorum…



ROMANIN ADI : PARODİ YAŞAMLAR

ROMANIN YAZARI : SERDAR RİFAT

SAYFA ADEDİ : 694

TÜRÜ : Polisiye,tarihsel karışımlı psikolojik ağırlıklı bir roman



ROMAN KAHRAMANLARI.

1- Adem HAYATİ

Çevirmen.İstanbul’da babasından kalma,iki katlı ahşap bir evde annesiyle birlikte yaşıyor.

2- Ali TAHSİN

Yazar. Yaşlı biri.Yaşantısı sıkıntılar içerisinde sürüp gitmekte.Son zamanlarındaki yoğunluğu; biyografi çalışmaları üzerinde.

3- Hilmi TEKEL

Yayınevi sahibi.Romanın gidişatı süresince olay kahramanları ile ilişkileri devam etmektedir.

4- NİHAL

Yerel bir gazetede çalışan ve Adem Hayati ile gönül ilişkileri olan bir bayan.

5- LEYLA

Fransız bir kadın.Türkiye’de Adem Hayati ile tanışır ve gelişmeler devam eder.



ÖZET


Adem Hayati,günlüklerinden yola çıkarak;olayları geliştirmektedir. Çevre ve o zamanki toplumsal olaylarının siyasi gelişmelerini ve bu siyasi atmosferin,toplumda yaratmış olduğu değişiklikleri de yazarak romanını zenginleştirmiştir,kurgu yönünden.

İstanbul’da gökdelenlerin arasında kalmış iki katlı,bahçeli konak biçiminde eski bir evde annesiyle yaşamını sürdürmektedir Çevirmenlikten aldığı para yetmediği için kira geliri ve babasından annesine kalan emekli maaşından takviye almaktadır.

Adem Bey, bir gazetede çalışan Nihal ile tanışır.Zaman zaman duygusal yakınlık kurmakla birlikte cinsel birliktelikleri de olmaktadır.

Bu arada şehirdeki kültürel etkinliklerine dinleyici olarak katılır.Konferans verenlerin ruhsal durumlarını incelemeyi de unutmaz.

Yaşlı bir yazar olan Ali Tahsin’i merak eder. Ali Tahsin’in yayımcısı Hilmi Tekel’den onun hakkında bilgi toplar.

Olaylar devam ederken Fransız bir turistle tanışır.Ve ilişkilerini ileri boyutlara kadar götürürler.
Adem Bey, Ali Tahsin’in biyografisini yazmaya başlar.Bu kişiyi yakından görmek ve onu incelemek için,yaşadığı ülke Fransa’ya gider.Orada onunla birlikte kalır ve yaşantısına yakinen tanık olur.Onun ağzından bir nevi otobiyografi olacak şekilde anlattıklarını yazar.

Türkiye’ye döndükten sonra terslikler peşi peşine gelir.

Ali Tahsin’in otel odasında öldürülmesinin haberini gazetelerde okuduktan sonra Adem Hayati’nin yaşamı, sarsılır.Katilin kendisi olabileceği sanısıyla sürekli toplumdan ve kendinden kaçmaktadır.Ruhsal bunalıma sürüklenir.Psikologlardan yardım alır.

Bu arada Leyla da kocasından ayrılıp Fransa’dan Türkiye’ye döner.Adem ile evlenmek ister. Adem’in ise gönlü Nihal’dedir.Bu süreç içerisinde Nihal,siyasi olayların içerisinde tutuklanır ve içeri atılır.Adem ile buluşamazlar.

Aradan yıllar geçer.

Adem Hayati,olayları,kendi haline bırakıp,tekrar güncelerini yazmaya başlar.

Leyla,kaybolup gitmiş,Nihal ise yıllar sonra çıkagelmiştir.Ne yazık ki Nihal,başkasıyla evlidir artık.Bir de Leyla isminde kızı vardır.

Adem Bey’in annesi ölür. Yaşadıkları eski evin bulunduğu yer,çok katlı binalar yapılmak üzere mütahide verilir.


ANAFİKİR: Yaşarken,fazla isyankar olmadan her şeyi oluruna bırakmak,insanı gereksiz depresyonlardan kurtarabilir.Belki de bu,bir kazançtır,insanoğlu için…



“ Dünyanın tümüyle parodik olduğu,yani bakılan her şeyin bir başka şeyin parodisi ya da aynı şeyin parodisi ya da şeyin aldatıcı bir biçim altındaki görünüşü olduğu ortada (..)

Böylelikle, kurşun, altının parodisi;hava,suyun parodisi;beyin,ekvatorun parodisi;cinsel birleşme,cinayetin parodisi (…)

Yukarıda sözü edilen bu parodileri anımsayalım ve dilin de “varlığın” parodisi olduğunu söyleyelim.


L’Anus solarire

Georges Bataille

(Romanın birinci sahifesinden alıntı)




Hepinizin yeni yılını kutlar,daha ziyade okumayı; yazmaya yeğlemenizi dilerim…