Görünen her yüzüyle kocaman bir Türkiye’yiz. Varoluşundan bu yana, eskimeyen bir uygarlığın çalışkan ve başarılı nesilleriyiz. Bazen şaşırtmalar olur, lakin aşılır diye düşünüyorum teker teker. Can havliyle sarıldığımız evlatlarımız gibidir bu topraklar. Bırakması da olmaz, küstürmesi de. Buna, yakışan denir. Tarihi belleğimizin onlarca katı yatıyor bu topraklarda. Sahip çıktığımız varlığımız, nitelediğimiz benliğimiz, kimliğimiz, özümüzdür bu vatan.

Atalarımızın bize bıraktığı öğütlerden ibaret değildir tüm miras. Kocaman bir ülkeden söz ediyorum. Canımız gibi gördüğümüz Türkiye’mizden. Vasiyetin başlığı:”Gelecek Nesil” olarak belirtilmiş. Şimdi her şeyi bırakıp da, yakıp yıkma derdine düşmüş olmanın acısı çok kötü. Atalarımıza, toprağıma olan en büyük saygısızlık yapılıyor. Türkülerin kol gezdiği bu topraklarda, savunma boruları ve vurun sesleri öter oldu. Her şeye bir kulp takılır, her şeyden nem alınır artık. Nereye gidiyoruz aloooooo!!! Dur diyen yok, e yetmez mi artık deyip baş kaldıran zaten yok. Sonumuz yok galiba sonumuuuz

Başlangıçlar her zaman önemlidir, ama sonu hüsrana doğru gitmeye başladı mı vay halimize demektir. Gereksiz ayrıntı çok belki de hayatımızda ve olur olmadık şeylere aldanıp, alıp başını gidenler cabası. Uğraşı sadece sözde ve kavgada yer alır oldu, gerisi bizde teferruat, başkasında vukuat! Anlayamaz oldum bu nasıl bir hayat.

Sindiremediğim bir şey vardır bu hayatta o da; kolay olmayan lokmaların ille de ben demesi; yani olmayacakların olma çabasına girmesi. Bırak ne hali varsa görsün de diyemiyorsun, öyle bir noktadasın ki boşveremiyorsun. Çaresizlikse yine diz boyu… Elini attığın her yerde bir leke. İzi kalan her şeyde bir kusur, başarı şöyle dursun. İsmini anar dururduk eskilerin, bizi var eden eskilerin, unutulmaya yüz tutan ama unutturulmak istenmeyen kahraman eskilerin. Atalarımız!

Çoğunlukla ele aldığım her şeyin başında huzur geliyordu, şimdi bunu bulamayınca çalışmanın neticesi kalır oldu geriye. En genç nesile sahibiz doğamızda, lakin değerine göre biçilir oldu o da. Sürüklendikleri yerin adını üzerlerine kazımaya çalışanlar var halen ve devamlı da olacaktır. Zannediyorum bundan zevk alıyorlar hatta daha da ötesi bundan büyük bir çıkarları var. Ki zaten de öyle, maşa misali diyelim. Acımak giriyor işte bu dakika da devreye ama farkındayım bu da yanlış olur. Aciz bir toplum değiliz ne de olsa. Gelişen bir beyin gibiyiz, ne kadar eskitilmeye çalışılsa da bu hep böyle kalacaktır eminim.

İsteklerini bilen ne yapacağına karar verebilen bir toplumun evladı olarak, miadını doldurmak değil gayem, miladımı benliğimizle doldurmaktır. Yok edilmesine izin vermeden, bu uğurda aynen ve doğru adımlarla devam etmektir. Kendi adıma ve Türk toplumu adına: Ne Mutlu Türküm Diyene!

Genç yazardan saygılarla…