insanları tanıdıkça (istisnalar hariç..onlar o kadar az ki..çok da karşımıza çıkmıyor ne yazık ki..ve biliyorum ki onların hepsi insanlığın bu gidişatından acı çekiyorlar..) hayretler içinde kalıyorsun ....ya ben bu insana nasıl iyi demişim nasıl tanıyamamışım diye..ister istemez hayıflanıyor insan..çürümüş içleri..kokuşmuş kişilkleri..artık bir maskeleri yok..binbir surat olmuşlar..her kılığa her şekle girebiliyorlar..zannediyorlar ki..karşısındak ki aptal...oysa öyle güzel ..çözünüyorlarki zamanla..onların ruhunu çelikten maske olsa saklıyamıyor..üzerinizden atmaya çalışıyorsunuz..öyle bir yapışıyorlar ki..at sineği gibi...kurtulmak zor..birde kendilerini haklıymış gibi savunuyorlar..

noldu değerlerimize..hani insan olmanın gerektirdiği değerler..yalan söylememek..insanlara menfaat ve çıkar için yaklaşmamak..yapılan bir iyiliği bile meğerse kendi amacı için yapmak..yani ben bunu yaparsam karşıdakinden nasıl faydalanırım amacıyla yapmak..sevgi..sevgi nereye gitti..kardeş bacı akrabalar küs..birbirinden bahsederken " akrep gibi" demeler...kıskanmak..o benden daha iyi olmasın..ben hep daha üstün olmalıyım..düşünceleri....

dünya o kadar boş ki..nice insanlar geldi geçti bu yoldan..herkes toprak oldu..kimsenin hırsı kimseyi kurtarmadı..nedir bu gözü dönmüşlük..sokakta ki dolaşan masum hayvanları zehirlemek..onlara baktıklarında..yaratık gibi görmeler..yemyeşil bir ağacı kökünden kestirip atmak..neymiş sonbaharda yaprakları çok dökülüyormuş..etraf kirleniyormuş..aman Allahım!!..şimdi bu insanla nasıl dost olunur..doğa sevgisi yok..herşeyi nasıl da farklı bir çerçevden görüyor..o ağacın baharda çiçek açan halini unutmuş nankör!! ..üzerinde konaklayan cıvıl cıvıl kuş seslerini sevmiyor..baktığında..yeşillin her tonunu yansıtan..yağmur yağdığında pırıl prıl olan o yaprakların..tatlı bir rüzgarda..narin bir hışırtıyla mırıldanan şarkısından haberi yok..dünya sadece ona ait ..hayvanlar olmasın.. hastalık saçar..ağaçlar olmasın yaprak döker..bunun gibi neler..neler daha...Yüce Yaradan bu kadar güzelliği ne için yarattı? ..düşündün mü hiç ?

her bir canlının diğer bir canlıya ..hayat verdiğini..görmedin mi hiç..bu bir zincirin halkası gibi..herkes herşey birbirine bağlı..kırdığın her zincir halkası bir felaket habercisi..attığın her yanlış adımda sen ölüyorsun..sen insanlığı yok ediyorsun..sen insanlığını kaybediyorsun..ama bunları anlatmak zor..anlamak istemez ki ruhu kararmış olan..

offff!! ki offf!! ..çok özledim..bir karıncayı incitmekten korkan insanları.. elindeki lokmayı paylaşmasını bilen..dostuna tanıdığına birşey olduğunda kendisine olmuş gibi üzülen yardıma koşan insanları..vs.vs. yani adam gibi adamları..insan gibi insanları..olduğu gibi görünen özü sözü bir insanları çok özledim çok.. ..


12/29/2010 1:30:21


NOT: Kalem/duvar/karalamak istedikleriniz..ana sayfadaki forum kısımına anında içimden gelenleri .. karaladığım bir yazı ..sayfamda da kalsın istedim.. aklımdan içimden geçenleri..anında geldiği gibi karaladım..lütfen yanlış düşünülmesin... imla kuralları ve eksiklikler için özür dilerim..kurgulanmış hazırlanmış bir yazı değil..anında doğaçlama usulü.. yani bir iç dökümü..