CHP Kurultayı pek çok yönüyle oldukça parlak geçti. Bu son Kurultayda kavga ve hizipçiliğin olmamasının yanında ilklere de sahne oldu.
35 yıldır siyaseti yakından takip eden biriyim. Bu süre içinde sürekli kavga ve hizipçiliğe sahne olan CHP Kurultaylarının aksine, geçen cumartesi günü gerçekleşen kurultay en sakin ve en hizipsiz olan kurultaydı. Bunda milletvekili genel seçimlerinin yaklaşmasının önemli rol oynadığını ve bu sükûneti vekillerin kendilerini seçilmeme tehlikesinden uzak tutmalarına bağlıyorum. Zira genel başkanla ters düşen vekilin bir daha aday olma şansı oldukça azalır. Bunu çok doğal karşılıyorum.

Ama ben kurultaya damga vurmada yetersiz kalan bir konuyu yorumlamaya çalışacağım. Ancak peşinen güçlü, özgürlükçü, adalet ve hakkaniyete uygun bir CHP bizim en arzu ettiğimiz bir siyasi temennidir. Bunu böyle ifade ettikten sonra asıl söylemek istediklerime geçebilirim.

Bildiğiniz gibi Sayın KILIÇDAROĞLU bir önceki seçimde asırlık mücadelenin bir kahramanıyla özdeşleştirildi; GANDHİ…

Evet, KILIÇDAROĞLU’nun genel başkan seçildiği son kurultayda CHP’liler çiçeği burnunda genel başkanlarını yeni/çarpıcı bir imajla kamuoyuna sunmak istediler. GANDHİ Kemal…

Bu –uysun veya uymasın- nitelendirme ve sloganlarla CHP’ye bir sıçrama kazandıracaklarını düşündüler. Ne var ki bu benzetme çabaları kamuoyunda tutmadı. Tutamazdı çünkü GANDHİ ne kadar özgürlük ve sivil itaatsizlik yanlısı ise Sayın KILIÇDAROĞLU da o kadar statükocu ve de militarist bir anlayışa sahip. Her ne kadar kimi konularda özgürlüklerden yana bir tutum ortaya koymaya çalışsa da, genel/önemli konularda tamamen gerici, devletçi, statüko muhafazakârı gibi duruşunu gizleyemedi. Bu sebeple GANDHİ yakıştırması elbette ki tutmazdı. GANDHİ nazik, azimli ve mücadeleci iken, oysa KILIÇDAROĞLU (Türkiye siyasi arenasında sıkça görülen) kaba, istikrarsız ve çabuk cayabilen bir özelliğe sahip. Unutmayalım ki GANDHİ’yi lider kılan onun saydığımız değişmez meziyetleriydi.

GANDHİ özgürlük yanlısı, çatması Silivri yanlısı. Hatta avukatı Silivri’nin. (Tabi, bu rada Silivri’de yatanları suçlu değil zanlı/sanık kabul ediyorum.)

GANDHİ sivil mücadeleyi esas alır ancak çatması hala vesayetlerden medet umuyor. (son referandumu unutmadık tabi)

CHP’liler GANDHİ KEMAL’in tutmadığını görünce yeni bir isim/sıfat arayışına giriştiler ve sabaha karşı “Arşimet”vari bir heyecenla yataklarından fırlayıp müthiş imajı, kurtuluşu birbirlerine müjdelediler;
CHE Kemal…

Peh!

Ama öncelikle neden GANDHİ gibi bir liderden CHE’ye geçildiğini merak etmek ve merakımızın giderilmesini talep etme hakkımız vardır.

Daha da önemlisi CHP’liler neden genel başkanlarının “kendisi” (gibi) olmasını uygun görmüyorlar?

Neden Kemal KILIÇDAROĞLU ile yetinmiyorlar?

Kişinin kendisi olması, göründüğü gibi olması gerekmez mi?

Öyle ya, kim ne/kim ise o dur. Kemal ise Kemal, Tayyip ise Tayyip, Recep ise Recep… Neden benzetiliriz birilerine?

Cevap açık ve net;

Kişi olarak yetersizliğimizden, eksikliğimizden, yeteneksiz ve niteliksizliğimizden, yoksa ne ola ki?

Mesela kendisine ait önemli bir hasleti var ise öyle ve onunla anılsın;
Dürüst Kemal, Cesur Tayyip, Fedakâr Ali, korkusuz, yürekli Deniz vs.

Koskoca Türkiye’nin en kadim partisinin (veya ATATÜRK’ün partisi) Genel başkanı başkalarına (velev ki Che gibi bir gerilla lideri olsun) benzetilsin, olur şey değil. Kanaatim odur ki birilerine benzetilmesi onu ayrıcalıklı, nitelikli kılmaz; bilakis başkasıyla tanınmasından dolayı “değer”ini düşürürsünüz.

Bu yüzden CHP genel başkanının bu tür benzetilmeleri kabul etmesini onun “kendi(si)nden menkul bir sıfatının olmayışına bağlayanlar haksız sayılmazlar. Böyle yorumlayanlardan biri olarak;

Benzetilen kim olursa olsun kıymet taşımadığını,

Bu benzerliğin de doğru olmadığını,

K. KILIÇDAROĞLU’nu kendisi olarak tanıyacağımızı ifade etmek istiyorum.

Yoksa GANDHİ tutmadı Che verelim anlayışı “yetersizlik”dir. Yetersiz biri de CHP gibi bir partinin başında bulunmamalıdır.