BU sana yazdığım ilk mektubum daha doğrusu sensizliğe yazdığım ilk mektubum.....

Sensizlik çok zor gülüm okadar zorki yazarken bile bogazım düğümleniyor gözlerim ıslanıyor sanki duygularıma bir fırtına vuruyor darma dağın oluyor sanki aşk denildimi soğuk bir ter bastırıyor vücuduma teslim oluyor gözlerim yağmura boğazımda bir düğüm yutkunamıyorum kalbim sanki uçar gibi aldığım nefes canım verdiğim nefes aşkım diyor sanki sensizlik çok zor gülüm sensiz kaldığım günden beri bütün sevgileri katil görüyorum kendime uzuyor geceler su gibi akıp geçen sabaha inat yelkovan akrebi kovalıyor sonra bir yerde takılıyorlar ve san geliyorsun aklıma kalbimin çarpıntısı gibi küt küt gözlerin sayıyorum uzayan geceleri inandıramıyorum kendimi sensizliğe ve kabullenemiyorum sensizliği sensizlik çok zor gülüm senle sevdiğim siyahlar senle sevdiğim kırmızılar senle sevdiğim bütün renkler artı boğuyor beni aklımda tek birşey sana kavuşmak ve iki hecelik bir cümle aşkım ve tek bu cümleye yakıştırıyorum seni seviyorum sözünü ve tek içten söylediğim söz oluyor seni seviyorum aşkım uzuyor geceler sensiz daha bir karanlık korkuyorum artık bitmek bilmeyen uzun gecelerden sonunda doğan güneşten kısacası sensiz geçirdiğim bütün günlerden sensiz kimsesiz gibiyim yatacak bir yatağım yiyecek bir lokma yemeğim yok gibi sensiz açıkta kaldım kapatamıyorum vücüdumu vücüdumu kapatsam aşkım diye haykıran kalbim açıkta kalıyor sensiz üşüyorum sensiz yorgun gibiyim

sensiz yapraksız bir ağaç dumansız bir ateş gibiyim hangi yöne çevirsem yüzümü hayalin beliriyor hangi yoladan yürüsem sana çıkacak sanki yolum açtığım her kapının arakasın da senin o meleksi yüzün sensiz çöllerde buluyorum kendimi su yok aklımda senin olduğun kadar beynimde şimşekler çakıyor yağmur yüklü bulutlar gözlerimde battıkca batıyorum batağa tutup çıkaracak bir el yok ben senin elini istiyorum bensenden başkasını sevemem gülüm ağbu-hayat ölümsüzlük iksirim aşkım hadi gel hadi gel seni bekliyorum..........


ALİ AKGÜN